Dostluklar ve beklentiler

Nasıl seçer insan dostlarını. Neye göre ya da niçin, olmadan hiçbir beklentisi sevebilir mi insan? Bütün ilişkiler belli çıkarlar üzerine mi kuruludur yoksa. Kızacaksınız belki bu cümlelere, hayır diyeceksiniz ben çıkar ilişkileri üzerine kurmuyorum dostluklarımı.

Çok zor gerçekten kabul etmesi. Ama bizi sevmelirini beklemez miyiz bütün dostalarımızın, değer vermelerini bize. Yanımızda olmalırını zor anlamızda, mutluluk katmalarını mutluluklarımıza, azaltmalarını üzüntülerimizi. Demezmiyiz dost acı günde belli olur diye. Farkedersek bize değer vermediklerini vazgeçmez miyiz dostluğumuzdan. Ne dersiniz belirli beklentiler üzerine kurulu değilmidir ilişkilerimiz?

Gerçekten inkar edemez hiçkimse sevdiklerinden bir şeyler istiyor oluşunu, peki çıkarcı olduğunu mu gösterir bu herkesin, o zaman dost olarak en eğlenceli, en zeki, en zengin, en dürüst olan kişileri seçmezmiydik. Daha zeki ya da daha zengin olanlarını tanımıyor muyuz hepimiz ama onları seçmedik değil mi dost olarak. Çıkar gözeterek şeçmiyoruz onları demek ki, en azından bilinçli olarak artılarını eksilerini hesaplamıyoruz seçerken. Belki de beklentilerimiz için seçmiyoruz, seçtikten sonra beklentilerimiz oluşuyor. Bu da bir mazaret değil benim için. Bence karşılıksız olmalıdır sevgi.

Ama ben hala çözebilmiş değilim, dostlarımızı neye göre belirliyoruz?