Dövülen, sürülen öğretmenler

Anılar...........

Günümüzde öğretmen?!

Yine onlar sürkleniyor yerlerde, yine onlar aşağılanıyor.Oysa ülke, toplum onlarsız sorunlarını çözemez.

Günümüzde öğretmenlere yapılanlar anılarda yaşayan kırk beş yıl önceki yazıma götürdü beni! Nasıl vahlandım bilemezsiniz! 

Ülkümüz, haksızlığa uğrayanlara yardım, karanlıkta kalanlara ışık tutmaktır. Çünkü bizler bu ülkü bilinci içinde yetiştik. Bu ülkü kıvancıyla bu mesleğe kendimizi adadık.

Toplum içindeki sorumluluğumuz çoktu, büyüktü, taşınması zordu; ama içimizde bulunan ülkü ile yarı aç yarı tok halde tüm güçlükleri yenip engelleri aşacaktık.Çünkü böyle ant içmiştik.

Fakat gördük ki kendisine değer verilmeyen, istendiği zaman sürülen, dövülen, sahipsiz; kendisinden başka dostu bulunmayan Türkiye’nin çilekeş öğretmenleriyiz.

Trabzon’un güneyinde Trabzon’a on kilometre uzaklıkta Kutlugün bulunmaktadır. Burada bulunan saygı değer arkadaşlar, mesleklerinin yüklediği kutsal görevi bilerek durmaksızın tüm güçleriyle aydın bir kuşak yaratmaya çalışan ideal öğretmenlerdir. Bir öğretmen arkadaşımız, bir köylü tarafından hakarete uğramış ve dövülmüştür. Dövülen öğretmen haklı olarak hakkını aramışsa da başvurduğu karakol yetkilisi davasını küçümsemiş ve öğretmeni ciddiye almamıştır.

Bir öğretmen olarak bu hakaretin bir öğretmene değil tüm öğretmenlere yapıldığını sayıyoruz; ilgili makam sahiplerini bilgilendirmeyi  görev sayıyoruz. Yetkilileri göreve çağırıyoruz. Yine de tüm gücümüzü ortaya koyup yarınlar için çalışacağız. Çünkü yarınlar bizimdir.

* Türkay Korkmaz’ın yazarlık yaşamında ilk yazısı