Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Haziran '09

 
Kategori
Şiir
 

Doya doya baba… Baba değin…

Doya doya baba… Baba değin…
 

Eskiden tatil günleri iple çekilirdi.
Bir arada olmak, gezmek, dinlenmek için ne güzel fırsattı hafta sonları…
Dinlenmek için…
Çünkü tüm hafta yorulduğunuz işiniz vardı…
Şimdiyse siftahsız kepenk indiren esnaf artık hafta sonu da açık çoğu yerde.
İşsizler içinse her gün tatil…
Ve yarın babalar günü…
Baba olmayı hak edenlerin babalar günü desek…
Lütfen yaşarken kıymet bilin…
Toprağa, taşa gidip ağlamak!
Boş…
Ve bir gün değil her gün ilgilenin…
Sevginizi, ilginizi bir güne sığdırmayın…
Doya doya baba…
Baba değin…
Yirmi birinde ve kırk gün arayla anne babasını kaybeden biri olarak söylüyorum bunu. Maydanozluk değil bu sefer…
Sönmeyen özlemle söylüyorum…
Joseph Rudyard Kipling okumaktan zevk aldığım yazar ve şairdir. Kipling Nobel ödüllü bir yazar ve ilginç ayni zamanda acılarla dolu çocukluk yılları kalemine ilham veriyor.
Hindistan asıllı İngilizin bir şiiriyle sizlere veda ediyorum bu gün….
EĞER
Eğer, bütün etrafındakiler panik içine düştüğü
ve bunun sebebini senden bildikleri zaman
sen başını dik tutabilir ve sağduyunu kaybetmezsen;

Eğer sana kimse güvenmezken sen kendine güvenir
ve onların güvenmemesini de haklı görebilirsen;

Eğer beklemesini bilir ve beklemekten de yorulmazsan
veya hakkında yalan söylenir de sen yalanla iş görmezsen,
ya da senden nefret edilir de kendini nefrete kaptırmazsan,
bütün bunlarla beraber ne çok iyi ne de çok akıllı görünmezsen;

Eğer hayal edebilir de hayallerine esir olmazsan,

Eğer düşünebilip de düşüncelerini amaç edinebilirsen,

Eğer zafer ve yenilgi ile karşılaşır
ve bu iki hokkabaza aynı şekilde davranabilirsen;

Eğer ağzından çıkan bir gerçeğin bazı alçaklar tarafından
ahmaklara tuzak kurmak için eğilip bükülmesine katlanabilirsen,
ya da ömrünü verdiğin şeylerin bir gün başına yıkıldığını görür
ve eğilip yıpranmış aletlerle onları yeniden yapabilirsen;

Eğer bütün kazancını bir yığın yapabilir
ve yazı-tura oyununda hepsini tehlikeye atabilirsen
ve kaybedip yeniden başlayabilir
ve kaybın hakkında bir kerecik olsun bir şey söylemezsen;

Eğer kalp, sinir ve kasların eskidikten çok sonra bile
işine yaramaya zorlayabilirsen
ve kendinde 'dayan' diyen bir iradeden
başka bir güç kalmadığı zaman dayanabilirsen;

Eğer kalabalıklarda konuşup onurunu koruyabilirsen,
ya da krallarla gezip karakterini kaybetmezsen;

Eğer ne düşmanların ne de sevgili dostların seni incitmezse;

Eğer aşırıya kaçmadan tüm insanları sevebilirsen;

Eğer bir daha dönmeyecek olan dakikayı,
altmış saniyede koşarak doldurabilirsen;

Yeryüzü ve üstündekiler senindir

Ve dahası

sen bir İNSAN olursun oğlum...

Rudyard Kipling

 
Toplam blog
: 334
: 456
Kayıt tarihi
: 26.07.07
 
 

Yaşama değer veren bakış açısıyla biraz antika sayılabilecek düşüncelere sahip bir insanım. Geçmişte..