- Kategori
- Şiir
Doyulmaz güzelliğiydin bu evrenin.
İlk atışım değil kendimi ıssız sokaklara.
Bil ki son kayboluşum sensiz dünyada.
Arasam da izini küf kokan duvarlarda,
Bilirim saklanırsın düşen son damlada.
Kayboldum notalarında karanlığın.
Senfonisiydi beni çağıran varlığın.
Ürpertisinde sen duyulan tınının,
Dolanıverdim ışıltısına yıldızların.
Kocamandı açtığı kucak gecenin.
Kucaklayandı onu içi yüreğimin.
Hapsindeyim derininde o gözlerin,
Doyulmaz güzelliğiydin bu evrenin.
Çağlarcasına kanadı sensiz içim.
Varlığının hasretindeydi benliğim.
Hayalindi gecede, ağlayan hiçliğim,
Sensiz nefesimdi, hiç sevmediğim.
aks