Dua ile yağmur gelir de akıl gelir mi bilmem?

Bazı aklı evveller yağmur duasını eleştiriyor.

Normalde yağmıyor da dua ile mi yağacak diyorlar.

Meteoroloji diyorlar, teknoloji diyorlar.

Akıllarınca bir şeyler söyleyecekler ya.

Ağızları boş kalmasın işte.

Bizde buradayız bizimde görüşümüz var demek istiyorlar.

Görüşe düşünceye evet. Fakat inada hayır.

Bu tür davranış sergileyenleri samimi bulmuyorum.

Şimdi sorayım;

Hadi diyelim ki Camide yoksunuz, yağmur duasında yoksunuz…

Peki Telli babada ne arıyorsunuz?

Mevlana’da, Hacı Bektaş’ta…

Bir beklentiniz olmalı. Bir isteğiniz…

Borçlarınızı mı ödeyemediniz?

İşleriniz mi ters gidiyor.

Oğlunuzu kızınızı mı evlendiremediniz?

Niye ordasınız? Mutlaka bir sebebi vardır.

Yoksa durduk yere niye gideceksiniz?

Hem de batıl olduğunu bile bile.

Hurafelere tepki göstere göstere.

Fakat gidiyorsunuz işte.

Mesela ayrılırken Allah’a ısmarladık derken neyi kastediyorsunuz.

Kimi Allah’a ısmarlıyorsunuz.

Bunlar birer beklenti değil mi sizce?

Yağmur duası da Allah’a ısmarlayıştır.

Bazı densizlerde kalkmış ooo diyorlar.

İşimiz yağmur duasına kalmışsa işimiz Allah’a kalmış demektir.

Behey ahmak sadece şimdi mi?

Hayır.

İşimiz her zaman Allah’ın elindedir.

Neyse; Yağmur duası ve ardından yağmur.

Hadi dua ile gelen yağmuru kullanma bakalım, o sudan içme o zaman.

Var mı böyle bir cesaretin?

Nedir dua?

Acziyetin ifadesi mesela.

İnsanlığın yüce güç karşısında boynu büküklüğü.

Hadi dua etmeyin de göreyim.

Suyun sahibi vermiyor işte.

Toprak kuruyor, hava daha bir ısınıyor, yeşillikler sararıyor…

Gücü yeten varsa beri gelsin.

Yağmuru mülkün sahibinden dua ile istemektir.

Neyse bunları anlatacak değilim.

Aklı evvellerin aklı buna da yeter artar bile

Fakat şu inat olmasa.

İnatları egoları olmasa.