Düğme

Düğme, değme keyfime. Ne güzel bir buluştur düğme. Önünü kapatır, üşümezsin; şıklık katar kıyafetine. Yastığına koyarsın, dekorasyonu tamamlar. Çorabında bulunur, arz-ı endam edersin. Çantana takarsın, ağzı açılıp dökülmez. Oyuncak ayının en güzel yeri, renkli gözleridir düğmeler. Renkli hırkalara, şapkalara uygulanan renkli düğmeler ne güzel tamamlar şıklığı. Tokada düğme, saçta tarz oluverir aniden. Hurcuna düğmeler, dağılmayan yazlıklar, kışlıklar, yorganlar, battaniyeler demektir. Saklama kutularının süsüdür düğmeler. Düz, dümdüz sıkıcı, sıradan kutuna yapıştıracağın birkaç pırıltılı düğmeyle, kimsede bulunmayacak, sadece sana özel bir eşyaya sahip olursun. Gözün hazla dans eder. Yakanda renkli, ışıltılı, kocaman bir düğme oldu mu sana bir broş.
Ancak uygulayamayacağım bir alan var. İnsanların dudakları. Keşke takılabilseydi de bazılarına, arada bir düğmeleyip açsaydık…Ya da sabitleseydik hiç açılmamak üzere öyle kalsalardı.