Düğün ve siyaset

HOŞBEŞ ÇAYEVİ gündem belirlememişti henüz… Bir gün önce oğlunu evlendiren katılımcıyı kutluyorlardı…

- Hayırlı olsun!

- Hayırlı olsun arkadaş!

- Sağ olun, sağ olun! Darısı başınıza…

- Eee, bizleri çağırmadın ya, anlat bakalım, neler oldu?

- Çağıramadım, bağışlayın. GÖNLÜNCE ÇAĞIRACAĞINIZ ARKADAŞLARINIZLA DÜĞÜN YAPACAK EKONOMİK GÜÇ OLMUYOR ARTIK… Ana-babalar kimlerin çağırılacağına ilişkin liste yaparken yaşadığı gerilimden, mutluluğu yaşamaya fırsat bulamıyor. Konuk listesini sınırlı tutmak zorundasınız. Bu durumda ne oluyor? DOSTLARINIZI DA AYIRMAK DURUMUNDA KALIYORSUNUZ…

- Yani önem sırasına koydun dostlarını da biz daha mı arkalardaydık?

- Önem sırası değil… Bahaneler yakıştırıyor insan; ‘’Şu arkadaşın eşi rahatsızdı. Şunların evi çok uzak, zora koşmayalım. Şunlar bir düğün yapsalar sanırım bizi çağırmazlar. Şunları görüp davetiye veremem. Şunları çağırsak, şunları da çağırmak durumunda kalırız, sayı çok fazla olur…’’ gibi. Aslında arkadaş arkadaştır, en ummadığın zamanda, en ummadığın yerde yanı başında bulursun her birini… Birlikte olmak, kötü günleri paylaştığın, paylaşacağın gibi, iyi günleri de paylaşmak istiyor gönlün. İçinizden geçiriyorsunuz; şu çocuklar bir gün kapıdan çift olarak girseler de, ‘’Baba biz evlendik!’’ deyiverseler ne olur sanki? ‘’Aaa! El aleme ne deriz yavrum?’’ diye önce biz sesimizi yükseltiriz. Aslında hiç de öyle değildir…

- DÜĞÜN NASIL GEÇTİ?

- Herkes beğendi. Herkes keyifliydi…

- Sen?

- BEN GENELLİKLE HÜZÜNLÜYDÜM…

- Haydaa! Neden?

- GENÇLERİ GÖZLEDİM SÜREKLİ… İki oğlum, iki gelinim… Cıvıl cıvıl, ışıl ışıldılar… Kuzenleri de, arkadaşları da, … İçlerinde okumakta olan çok azdı. Hemen hepsi, tamamına yakını ilkokulu nerede, orta öğretimi nasıl ve yine nerede okuyacaklarını önceden bilmiş, öz seçimlerini yapabilmiş de üniversitelerde okumuş, neredeyse tamamı ÜLKEDE KALMIŞ OLAN SON İŞ OLANAKLARINDAN YARARLANIP, ev kuracak olanağı yakalayabilmiş çocuklardı. Onların SON MUTLU NESİL olduklarını düşündüm. HENÜZ DOĞACAK ÇOCUKLARI İÇİN BİR KAYGI TAŞIMIYORLARDI. Ama ben diğer gelinimin karnındaki, yakın zamanda dünyaya gelecek olan İLK TORUNUM İÇİN, önümüzdeki yıllarda doğacak torunlarım için KAYGI, hatta olacakları umduğum için HÜZÜN yaşıyordum. DİKTA YÖNETİMİNCE hangi ibadethane kıyısına sıkıştırılmış okullara tıkılacağı belirsiz, O ÇOCUKLARIN NELER YAŞAYACAKLARINI KESTİREMİYORDUM. Bu endişenin, bu hüznün bana düğün mutluluğu yaşatmadığını söylesem inanın abartı olmaz.

- Ne kadar da kötümsersin be dostum!

- Bence de kötümserlik sayılmaz bunlar. BENİM DE ÜLKEMİN GİTMEKTE OLDUĞU YOLDA, GÖRÜNENDEN ÇIKARIMLARIM BÖYLE…

- BİR ŞEY OLMAAZ!

HOŞBEŞ ÇAYEVİ’ nin kırış kırış yüzlü ama bakımlı, genellikle konuşmayan yaşlı katılımcısı yine, o güven veren sözünü arka arkaya söyleyerek çıktı gitti…

- BİR ŞEY OLMAAZ!

- Ablamızın güveni hala sarsılmamış…

- Ablamızın, Anayasa Komisyon Başkanı olan BİLİM ADAMININ (!) son incilerini duymadığı anlaşılıyor.

- Ne dedi ki?

- Başkanlık sistemi çok tatlıymış… LOKUM gibiymiş…

- Neye güveniyor bu adamlar arkadaş? Böyle ciddiyetten uzak, alay edercesine, avam sözlerle yapacağını ifade ederken neye güveniyor olabilirler?

- MİLLİ İRADEYE (!)…

- Ne güzel, siyaset konuşmuyor, düğünden söz ediyorduk, yine geldi dayandı siyasete gündemimiz…

- E, BUNLAR KONUŞABİLMEK İÇİN SON OLANAKLAR… İzin ver de konuşalım…

- LÜTFEEN! İZİN SİZİN… ŞİMDİLİK…

ÇOK GERİLDİK,

Başbakan DAVUTOĞLU, pazartesi günü Bakanlar Kurulu' ndan çıkarılacak kararla bütün okullarda sütle birlikte kuru üzüm dağıtılacağını açıkladı.

‘’Bakanlar Kurulu kararını çıkarıyoruz inşallah. Bütün okullarda sütle birlikte gençlerimizin, çocuklarımızın sağlıklı yetişmesi için kuru üzüm dağıtacağız.’’

______________________________________________________

Özcan ÇELTİK