Duman duman üstüne

Doktor hastasına çıkışmış,

-Çok öksürüyorsun sana bundan böyle günde sadece beş sigara içmene izin veriyorum” demiş.

Hasta boynunu bükmüş, peki demiş. Aradan birkaç hafta geçmiş hasta kontrole gelmiş

Doktor nasıl olduğunu sormuş hastasına hastası da hiç iyileşemediğini aksine daha kötü olduğunu söylemiş.

Sinirlenmiş doktor;

-Ben sana demedim’ mi beş taneden fazla sigara içmeyeceksin? Hasta inlemiş ama doktor bey ben hiç sigara - içmedim şimdiye kadar çok zor oluyor şunu biraz daha azaltsak mı acaba? …

Yıllar boyu tüttüm, sigarayı bırak diyenlere çok kızdım, kulaklarımı tıkadım. Utanarak söylüyorum çocukların yanında da içtim, kesin cezamı razıyım. Hüzünlendim içtim sevindim içtim, sıkıldım sırf el alışkanlığı elim pakete gitti, içmeyenlerin o bana kızan bakışlarına hiç aldırmadan, dumanını savura savura içtim.

Çocuklar büyümeye başlayınca üstelik her ikisi de sağlık alanında eğitim görünce baskılar arttı ha arttı. Her sigara yakışta bir konferans dinler oldum, öksürük tuttuğu anda yine bu konferanslar gelmesin diye başımı yastığa gömüp öyle öksürürdüm, en son sigarayı mutfak penceresinden dışarı sarkarak içiyordum.

Zulümdü bu hadi yazın ne ise kışın o soğuklarda o mereti içeceğim diye buz tutuyordum ama içmeden de duramıyordum.

Bir gün kelebeğim kardeşine söylendi;

- Hep ben annemi uyarıyorum, senin hiç sesin çıkmıyor lütfen sende konuşur musun bu konuda, dedi. Oğlum bir bana baktı bir elimdeki sigaraya başını çevirdi yanıt verdi;

- Abla bir insan kendine bile bile zarar vermek istiyorsa benim yapacağım hiçbir şey yok.

Televizyonda sigara ve vücudumuza yaptığı zararlarla ilgili program gördüm mü anında değiştiriyordum.

Bu arada geçirdiğim bir ameliyat sonrasında kandaki oksijen miktarını gösteren bir alet, nerede ise sınırda bir oksijenim olduğunu söyledi. Ben yine ders almadım tabi, hem keseme hem vücuduma zarar vermeğe devam ettim. Ve sonunda tüm bakkalların kapalı olduğu bir akşamda karar verdim bırakmaya, kendimi bağımlı biri gibi hissettim, evi talan etmiştim, izmarit bile bulsam içecektim.

Düşündüm, sigara cansız bir varlık, ben ise kanlı canlı düşünen karar veren biri ve ben bu cansız varlığa nasıl yenilirim dedim, ara sıra içmeyi düşündüğüm anlarda sigaralar canlanıp elini beline koyuyor ve gülümsüyorlardı.

Bırakamazsın sen diye kahkahalar atıyorlardı inanın.

Heheyttt varmı öyle yenilmek, yok elbet yavaş yavaş o gülen surat yok oldu benim kararlılığım karşısında kendime hiç açık kapı bırakmadım, kilitledim hepsini.

İşte böyle şimdilerde bir numaralı sigara düşmanı oldum, snıf sınıfff kim sigara içiyor öyle ver bakayım o paketi…

Bol oksijenli sigarasız günlere, karar verin kapıları kilitleyin yenilmeyin.

Resim; http://www.giresun.pol.tr/images/sigara1%20copy.jpg