- Kategori
- Şiir
Duman duman
Pişmanlık
Gönlün samimiyeti marifeti
Giderken sana kal demeyen yüreğim parça parça olsun
Kayıp olmakmış sensiz ve aşksız
Neye yarar geç anladım
Koşsam da yalın ayak peşinde
Vakit geçti
Ağlamak feryat etmek boşuna
Ağlama gözlerim boşuna
Giderken kal demedin
Ağlaman boşuna
Acıtmadan önce neredeydiniz acılarım
Gönlüm gözyaşlarım pişmanlıklarım
Ellerime yüreğini bırakmıştı görmediniz
Şimdi sana ihtiyacım var nasıl söylenir
Nazlı yar nerededir bilinmez
Ağlayan nazlı yâri güldürmek için nerelere koşayım da bulayım
Bulayım da gönlünden öpeyim
Özür dileyeyim
Söyleyin bana ey zaman
Yâri bulmaya var mı bir fırsat
Düşmeli yola
Aramalı bulmalı
Sevgi ile sarmalı
Özür dilemeli
Nazlı yâri güldürmeli
Onun ile ağlamalı gülmeli
Tertemiz gönlünü
Tertemiz gönlüm ile sevmeli
Söyleyin yollar bana yârin adresini
Beni nazlı yâre götürmek için açın kollarınızı
Gösterin bana izini
Kavuşmam olsun
Sonum olmasın yollar
Gönlümde acısı yârin
Bana arkadaşlık edin yollar taşlar kuşlar
Aşırın beni
Yüreğini kırdığım yârin düştüğü yeri bana gösterin
Beni de düşürün ıstırap ile yârin yanına
Andıkça yâri yüreğim yanar
Beni de yakın yârin yolunda
Ama kavuşturun
Gönlümde yara
Dilimde nazlı yârin ismi
Açın bana kollarınızı yollar
Duman duman nazlı yar kokuyor sizde
Mehmet Aluç