Dünya, savaş ve müzik-2

Dünyamız yirminci yüzyılda iki büyük savaş yaşamış. Ve insanlık büyük acılar çekmiş. İkinci dünya savaşını yaşayanlar hala aramızdalar ve onlar biliyorlar ki, savaş ve kavga insanlığı hiçbir yere getirmiyor. Savaşlar, sadece büyük sermaye sahiplerine yarıyor. Günümüzde (teknolojinin ilerlemesiyle birlikte) dünyamız küçülmüş, her noktası bilinir hale gelmiş durumda. Sanal alemde her yere rahatlıkla gidebiliyoruz. Biraz paranız varsa birçok yere tatile gidebilirsiniz. Kısacası dünya artık hepimize ait, toprak, hava ve su parçası. Sınırların bir anlamı kalmadı. Geçmiş yüzyıllarda sınırlar yoktu, günümüzde sınırlar var ama ne anlama geldiğini biri bana açıklasın. İnsanlar, komşuları ile iyi geçinmeli, komşuluk iyidir. İnsanın stresini alır ve toplumların huzuruna, ekonomik koşullarına iyi gelir.

Savaş sonrası özellikle 1960 ve 1970’li yıllarda müzik dünyası, savaş ve kavgaya karşı çıkmış, o günün gençliğini barışa çağırmıştı. Günümüzde bu tür çıkışlara pek rastlanmıyor. Toplum, sağır ve duyarsızlaşmış, geçim sıkıntısı içerisinde ileriye dönük kör vaziyeti düşündürücü. Ama elden bir şey gelmiyor, dünya kaynamaya devam ediyor, küçük bir zümre haykırıyor ama sesini duyuramıyor. Ve acılar, ölümler birbirini takip ediyor. Her gün bir iki şehit vermemizi kim açıklayabilir. Çevrecilerin haykırışlarına kim ne kadar tepki veriyor.

Günümüzde barışın sembolü haline gelmiş “Imagine” şarkısını size tekrar hatırlatmak isterim. John Lennon’un bu muhteşem bestesini bir dinleyin. Hatta sizde “Barışa bir şans verin”. Günümüzde bu tür insanlara rastlamak zor. Türkiye’mizden Zülfü Livaneli de anmadan geçmeyelim. Barışa olan özlemini herkes bilir. Dünyamıza bu tür insanlar lazım, kıymetini bilelim.

Cennetin olmadığını düşle

Kolaydır eğer denersen

Cehennem yok altımızda

Üstümüzdeyse yalnızca gökyüzü

Tüm insanların

Bugün için yaşadığını düşle

Ülkelerin olmadığını düşle

O denli zor değil bu

Uğruna öldürülecek ya da ölecek bir şey yok

Ve din de yok

Barış içinde yaşadığını düşle

Tüm İnsanların

Hayalci diyebilirsin bana,

Oysa yalnız değilim ben

Bir gün sen de katılırsın umarım

Ve bir bütün olur dünya

İyeliğin olmadığını düşle

Merak ediyorum yapabilir misin

Ne açlığa gerek olsun, ne açgözlülüğe

Kardeş olsun insanlar.

Tüm insanların

Tüm dünyayı paylaştığını düşle…

John Lennon