Dünya barış günü

Bugün 1 Eylül,
İnsanlık tarihinin en acımasız, en kanlı ve en kirli savaşının başladığı gün.
Elli iki milyon insanın öldüğü, milyonlarca insanın yaralı ve sakat kaldığı kentlerin moloz yığınlarına dönüştüğü, acı ve göz yaşlarının sel olup aktığı günün başlangıç tarihi.
Bugün 1 Eylül Dünya Barış Günü.
Irakta, Afganistan’da, Filistin’de işgaller sürüyor.Kafkasya’da sıcak çatışmalar var. Ortadoğu ve dünyanın bir çok yerinde çatışmalar yaşanıyor. Irkçılık tırmandırılarak halklar bir birine düşman ediliyor.Kan dinmiyor. Ölüm kol geziyor dünyanın dört bir yanında. Birileri öldürmeyi, birileri ölmeyi, kan akmayı sürdürüyor.
Duygularımız, bilincimiz, ruhumuz savaş kültürünün kıskacında.
Barış günümüzün en büyük özlemi.Açlıktan, yoksulluktan, ezilmişlikten, dışlanmışlıktan kurtuluşun tek çaresi BARIŞ.
Erkek egemen dünyadaki Savaşları kadınlarımız(annelerimiz) durdurabilir ancak.
Bugün 1 Eylül Dünya Barış Günü. Haydi anneler barış güvercinlerini uçuralım.Savaşçı erkek egemenliğini yıkalım.

Bugün ilköğretim 1 sınıf öğrencileri okula başladılar. Yanlarında anne babaları birlikte girdiler sınıflarına yeni arkadaşları ile tanıştılar. Anneleri ile yan yana oturdular sıralarına.
Abi ve ablalarından 1 hafta önce başladılar.
Okullarına alışmak, çıkışlarda ezilmemek için.
Bu gün 1 Eylül Dünya Barış Günü.
Bugün okullarda ilk dersimizin konusu BARIŞ olsun.
Annelerle birlikte çocuklar ilk derslerinde barışı öğrensinler.
Bugün barış şarkıları söylensin sınıflarda hep birlikte.Anne ve çocukları el ele.
Bu gün sevmeyi öğrensinler.
SEVGİ SEVGİ SEVGİ İLLE DE SEVGİ

Barış ekelim okullarımıza , barış çiçekleri ile donatılsın sınıflar.
Sevgi şiirleri okuyalım birlikte. Bir hafta boyunca barış ve sevgiden sözedelim. Barış ve sevgi şiirleri okutulsun.
Defterlerinin ilk sayfasına büyük harflerle BARIŞ yazsınlar.

İÇİNDEN DOĞRU SEVDİM SENİ
İçinden doğru sevdim seni Bakışlarından doğru sevdim de Ağzındaki ıslaklığın buğusundan Sesini yapan sözcüklerden sevdim bir de Beni sevdiğin gibi sevdim seni Kar bırakılmış karanlığından. Yerleştir bu sevdayı her yerine Yüzünde ter olan su damlacıklarının Kaynağına yerleştir Her zaman saklamadığın, acısızlığın son durağına Gül taşıyan çocuğuna yerleştir Ve omuzlarına daracık omuzlarına Üşümüş gibisin de sanki azıcık öne taşırdığın Tam oraya işte, uçsuz bucaksız bir düzlükten Bir papatya tarlasıyla ayrılmış göğüslerine yerleştir Ve esmerliğine bir de, eski bir yangının izlerinin renginde Saçlarının yana düşüşüne, onları bölen ikiliğe Alnından başlayan ve ayak bileklerinde duran Yani senin olmayan, seni bir boşluk gibi saran hüzne yerleştir onu bir kentin parça parça aklında tuttuğun Kar taneleri gibi uçuşan Ve her gün biraz daha hafifleyen semtlerine Yerleştir bu sevdayı her yerine. Ekledim ben tattığım her şeyi denizlere Bildiğim ne varsa onlar da hep denizlerden Sen de bir deniz gibi yerleştir onu istersen Sevdayı Ve köpüklendir Ve yaşlandır ki işte kederi anlamasın Ama dur, her deniz yaşlıdır zaten Öğrenmez ama öğretir mutluluğu Bizim sevdamız da öyledir, iyi şiirler gibi Biraz da herkes içindir. Ve gelinciğin ikinci tadına benzemeli Var eden kendini birincisinden Yani bir sevdayı sevgiye dönüştüren. Ben şimdi bir yabancı gibi gülümseyen Tanımadığın bir ülke gibi İçinde yaşamadığın bir zaman gibi Tam kendisi gibi mutluluğun Beni bekliyorsun Ve onu bekliyorsun beni beklerken. Edip CANSEVER