Dünya engelleri kaldırma günü

Başımıza ne zaman bir şey gelse başkalarının acısına o zaman dokunur canımız. Görmezden gelip umursamadığımız dünler birer dağ gibi dikilir karşımıza. Kaçış yalnızca göz yaşınadır. Tatlı olduğunu o zaman anlarız hayatın bir şeylerden eksilince değil.

Onlar bizim çok sevdiklerimize bakarken eksikliğini duyduğumuz ne varsa bir yanına ümitlerini bir yanına göz yaşlarını koyarlar sessiz sedasız.

Ama yürek aynı yürek, gülüş aynı gülüş, hüzün aynı hüzün, eksik olan uzuvlardır. İnsan bazen eksik doğar bazen sonradan eksilir. Vatan beklerken mayın alır, kavuşmak isterken kaza.

İmkansız değildir yine de aşk. Devlerin aşkı cüce kalır. Ve Erol EVGİN söylerken ben imkansız aşklar için yaratılmışım şarkısını tek tende birleşir umut.

Bu gün dünya özürlüler günü, yada daha güzel bir deyişle engelleri kaldırma günü. Bir ucundan tutarsak feleğin sillesi eline kalır. Söylemek isterim ki; her insan engelli doğar. Kimin aklı, kiminin vicdanı büyümemiştir. Ama öğretilebilir bunlar eğitimle. Ama eksik bir şey varsa tamamlanmak içindir o. Ah bir görebilsek engellere takılmadan. Belediyeler kadırımları, süper marketler yürüyen merdivenleri insanın iki ayaktan ibaret olmadığını hep unutmasalar belki bir gün engelle engellenirsek yaşama hakkımız, kendimizi onlar kadar yalnızlaştırmayız dışlanmış saymayız.

Son bir sözle bitirmek istiyorum yazımı: evet her şey insan için ama unutmayalım ki hiç bir şey kader değil!. Herşey insanca yaşam için tutalım o zaman dileklerimizi güzel günler için.