Dünya kocaman bir kütüphane

Çoğumuzun aklından geçmiştir; „ Hayatımı yazsam, kitap olurdu“ diye. Herkesin yaşantisı başlı başına bir öykü zaten.

Bir kitap gibidir yaşamak, kiminin kitabı ince, sadece üç beş bölümden ibaret,

kiminin kitabı cilt cilt.

Kimi kitabın sayfaları incecik, yırtık, lekeli, içinde yazılanlar okunmayacak kadar soluk, anlaşılmayacak kadar bozuk....Kimi kitap kuşe kağıdından, altın kaplamalı, içindeki harfler bile altından.

Kısa ve üç beş bölümden oluşan kitaplar, onlar genelde o ince kağıtlı, renksiz, mat, soluk yazılmış kitaplar, genelde dramdir icerigi o kitaplarin. Erken gelen ölümler, cocuk esirgeme yurdu hikayeleri, dayak, iskence, hastalik, tecavüz, uyusturucu, sömürge, aclik, sefalet, köprü altinda donmalar ve akla gelebilecek daha bir sürü aci, üzüntü, felek tokatlari... Aglatir okurlari, Yazar sayisi cok, baski sayisi cok az oldugundan sadece en yakinlari okuyabilir o öyküleri. Pek ilgi duyulmaz bu hikayelere. Biraz uydurulmus gibi gelir yabanci okurlara.

Bir de uzun uzun yazilmis dram hikayeleri vardir. Bu kitaplar da basit ve kalitesiz kagit üzerine, bir sürü hatalarla yazilmistir ama, bölüm ve sayfa sayisi hayli fazladir. Gecenlerde tanistim böyle bir öyküyle, gercekten her bölümü dramatik bir kitapti. 1. bölüm: Tarla da dogum. 2. Bölüm: Ana, baba dayagi 3. bölüm: Cocuk yasta görücü usulü evlilik 4. bölüm: Koca dayagi. 5. bölüm: aile ici tecavüzler. 6. bölüm: Dogum üstüne dogum. 7. bölüm: Kocadan kacis ve cocuklarin terk edilisi, 8. bölüm: Genel ev yillari. 9. bölüm: Toplumdan dislanis... 19. bölüm: Aclik, sefalet, hastalik ve öldüde kurtuldu dedirten son. Yazar sayisi cok, baski sayisi az, cok az…Bu kitaplarda okunmayan kitaplardir.

Bir de mutlu son beklediginiz ama dramla biten kitaplar. Geride nisanli, es ve yetim birakan askerlerin öyküleri…

Monoton yazilmis kitaplar da var, renksiz, gri bir öykü, isten eve, evden ise, Ali`ler bize- biz Ali`lere, sonunu getiremezsin, SIKINTIDAN atarsin kitabi bir kenara.

Sonra, o parlak kuse kagidina yazilmis, altin kaplama kitaplar, hemen hemen herkesin kitapligina kadar girmislerdir. Baski sayisi milyonlari asmis kitaplardir bunlar, mutlu baslar, mutlu devam eder, mutlu biter bu kitaplar. Her bölümü basli basina mutlu sonlarla doludur onlarin. Yat bölümleri, kösk bölümleri, seks, ihtiras, mücevher, son model arabalar, cilgin genclik bölümleri, görkemli dügün, skandalli bosanma bölümleri ve yine görkemli dügün bölümleri… Fabrikalarin basina gecislerdeki gerilim bölümleri, binlerce emekcinin alinteriyle kurulan hanedanlar… Okumaya doyamazsiniz bu renkli kitaplari, hatta bazi bölümlerini ezberlemis bile olabilirsiniz. Böyle girer o kitaplar okuyucunun beynine. Taklit etmeye calisilir bu kitaplar, bende böyle bir öykü yazacagim diye niceleri sivamistir kollari. Sonu genelde hüsran olmustur yine de. Yani mutsuz son.

Unutulmamasi gereken polisiye romanlar da var tabii. Cinayetler, soygunlar, kacakciliklar, mafya aileleri, hapisler, cinnet ve amok kosulari… Bol kanli, birbiriyle kesisen bir sürü dram ve gerilim romanlari…

Belgeselleri unutmayalim, arstirmaci yazilmis, bilim kitaplari, Nobel`li kimi, kimi baska ödüllerle bezenmis, kimi parlak kagida yazilmis, kimi basit kagida…

Yapilan buluslarla nice canlar kurtarilmis, nice canlar alinmis…Pek seveni olmaz o kitaplarin

Ve tabii siyasi öyküler, ilgililer icin okunmasi kacinilmaz hikayeler, ihtiraslar, devrimler, darbeler, koltuk sevdalari, skandallar, yalanlar, sömürüler... Az da olsa örnek gösterilebilecek güzel kitaplar da vardir bu kategoride.

Sapik kitaplar da var elbette, cocuk istismarlari, tecavüzler ve farkli farkli ucuklulklar... Marqui de Sade türünden öyküler...

Söhret, kitaplari, deli romanlari, hastalik hikayeleri, binbir cesit yasam öyküleri...

DÜNYA KOCAMAN BIR KÜTÜPHANE ; YAZILMIS VE DAHA YAZILACAK MILYARLARCA KITAPLA DOLU KOCAMAN BIR KÜTÜPHANE:

Resim: Benim kara kapli defterim