Dünya Komşuluk Günü

Ana akım televizyon kanallarını izlemiyorum, ulusal basının sözde yazılı kağıt parçalarını ise asla okumuyorum. Haberleri twitter’da sörf yaparak öğreniyorum. Geçtiğimiz günlerde twitterda ilginç bir habere rast geldim.  Kültürümüzde önemli bir yer kaplayan komşuluk ilişkilerini güçlendirip, sosyal dayanışmanın ve paylaşımın önemini hatırlatan komşuluğun dünyada her yıl 17 kasım günü kutlandığı idi. Google’da yaptığım araştırmada ise Ülkemizde çoklukla 3 Temmuz’da kutlanan Dünya Komşular Gününü İlk defa 1999’da Paris’te kutlanmış, o günden bu yana komşuluk ilişkilerinde önemli bir rol almış ve 2004 yılından itibaren tüm Avrupa’ya yayılmış. Ayrıca, 17 Kasım Dünya Felsefe Günü olarak ta kutlanmaktadır.

Dünya komşuluk günü haberi hoşuma gitmişti. Komşuluk gününe yönelik olarak mevcut belediyeler kendi bölgesindeki evlere ikramlar dağıtarak, bazı kurumlarda etkinlikler düzenleyerek kutlamalara katılıyor.

Benim çocukluğumda 70’li yıllarda o külüne muhtaç olduğumuz komşularla, camdan cama konuşulur, kapı önlerinde çay içilir, keyifli sohbetler yapılırdı. Bir kişiye gelecek misafir için topluca yemekler hazırlanırdı. Uzun uzun sohbetlerle yenilen akşam yemekleri, ya da pazar sabahları yapılan bahçede ki kahvaltılar, sevgi, samimiyetin toplumsal yansımaları idi, Şimdilerde kalmayan komşuluk adetine ve komşularla bir araya gelişte oluşan duygulara özlem duyuyorum uzun zamandır.

Doğduğumuz yerlerde karnımız doymayınca zorunlu olarak kentlere yoğun bir şekilde akın ettik, Bahçeli evlerin yerine gelen apartmanlar, bizde bu duyguyu bırakmadı. Korkunç bir hızla gelişen teknoloji, yaşam koşullarının ve rekabetin artması ile insanların daha fazla çalışmak zorunda kalması, artan nüfus miktarı, tanımlanan aşırı sorumluluklar ve daha birçok neden bu kültürleri bizden aldı. Ya da biz almasına izin verdik, komşuluğu da zamanın hunharca katline karşı koruyamadık. Aslında kime soracak olursak özlem duyuyor bu samimiyete bu doğallığa ama insanların buna ayıracak zamanları ve enerjileri yok.

Hayatımızı, anlarımızı, sıkıntılarımızı, mutluluklarımızı paylaştığımız yol dostlarımız komşular. Rastlantısal olarak aynı apartmanda veya yan yana evlerde oturduğumuz, hatta çalıştığımız kişiler, İmdat anında ailemizden önce yardımına ihtiyaç duyduğumuz, yaşamımızın bir döneminde yollarımızın kesiştiği can dostlarımız, geç saatte oluşan bir problemin çözümünde, bir hastalık anında, bir ihtiyacın acil yardımında, bize ilk önce el veya omuz veren komşularımız; Bir fincan tuz veya şeker, gazete, ekmek veya yerine göre umut, sevgi, akıl, yardım isteyebileceğimiz kişilerdir.

“Ev alma komşu al. Komşu da pişer bize de düşer. Komşu komşunun külüne muhtaçtır”gibi birçok toplumsal olarak kabul görmüş etkili söze, deyime de konu olmuştur, komşuluk.  

Peki ne oldu da toplumsal olarak kaybettik bu ilişkileri? Neden umursamıyor, önemsiz buluyoruz komşuluğu? Hayat hızı mı, ihmalkarlık mı?, yoksa değerlerin değişimi mi?

Belki bu özel gün komşuluk ilişkilerinin tedavisine neden olur, komşuluk adına olumlu adımlar atılır.

Bugün o ilişkilere tat veren insanlar nerede? Uzaklarda mı? Hayır,  O insanlar hala biziz, sadece öncekiler gibi davranmıyoruz.

Kim bilir? Yine de, tüm olumsuzluklara rağmen o güçlü ve güven dolu bağları tekrar canlandırabileceğimize, hayatımıza komşuluk kavramını tekrar sokabileceğimize inanmak istiyorum.

Hem evimizde hem de iş yerlerimizde, sabahları aynı asansörde karşılaşıp susan değil, birbirine hal hatır soran insanlar olmalıyız, birbirimize gülümsemeliyiz. 17 Kasım geçti ama Dünya Komşular Günü adına,  hazırlanalım, tüm komşuları çaya, kahveye hatta yemeğe davet edelim.

Hadi işte fırsat. Ev veya işyeri komşularını görüşmeye davet etme zamanı.

Komşuluğu ve insanları seviyorsanız, komşularıma düşkünümdür ve ihmal etmem diyorsanız. Bugün fırsat olsun. Komşu zili çalma zamanı. Unutmayın. Komşuluk ölmedi deyin, Hoşgörü ve komşuluk yaşam harcımız olmalı. Davet edemiyorsanız bile pişirdiğiniz bir yemeği, evinizdeki bir yiyeceği paylaşın, tabaklar boş kalmasın.

Dünya komşuluk gününüz kutlu olsun.  İyi komşu(luk)lar!

Nizamettin Biber