Dünya Kupası yolunda... bir usta!

Bazı markalar kendini yaratır.

Kendini yarattığında ise fark yaratır.

Bu farkın karşılğıı bana göre çok çalışmak, disipline olma, kaideyi iyi bilme ve tutturma, elbette kişilik.

Siz hiç Fatih Hoca'nın yenilgiler de dahi eğilip, bükülüp mazeret arayışına girdiğini gördünüz mü?

Hatalarının mazeretine sığınmadı.

Kaybettiğinde hiç de ezilip büküldüğünü, futbolcularına çıkışıp, hata ahmette, mehmette diye topu taca çıkarmadı...

Dik duruşu çoğunun dilinde pelesenk oldu.

Aldığı ücret  dillere düştü; çorabı eleştirildi. Giydiği eşofmanın markasına kadar hep eleştirildi.

Pardon, bir sorum olacak...İstanbul elitlerinin giydikleri, yaşamları hep şaşaaa...

Kaçı Fatih Terim gibi bir iş meydana çıkardı?

Her neyse...

Amacım karşılaştırma değil...

Bizim Futbolda yüz akımız varsa işte o; o adam; yani, Fatih Terim.

Tavrı, taktiği, duruşu, yaşamı, sözleri...

Hele ki, en son bayrak, istiklal marşı sözleri var ki,

bu zamanda tadından yenmez.

O adam, futbolcularına tıpkı Atatürk gibi ölmeyi emrediyor.

Yoooo niye kızıyorsunuz!

O sadece oynamayı emretseydi, sanırım bu oyunların hiçbiri alınmazdı.

Diğer antrenörlerden farkı kalmazdı.

İlahlaştırmanın bir manası yok elbette...

Gerçek şu ki sadece,

Türkiye'de gelmiş geçmiş en iyi futbol antrenörüdür...

Milli duyguları en iyi coşturan adamdır.

Dışarda Türk gücünü en iyi temsil  eden insandır.

Milli Futbolu en iyi anlayan milli adamdır.

Bizi milli takım peşinde tek yürek yapan yine kendisidir.

Kendisiyle gurur duyuyorum/ duyuyoruz...

Bir kez daha Dünya Kupası yolunda teşekkür etmek isterim.

Dönsek de bu yoldan, yenilip...

yenip, yola devam etsek de...