Dünya liderlerine açık mektup

Aşağıdaki mektup 100,000’den fazla dünya lideri, G20 ülkeleri temsilcileri ve meclis üyeleri ve politikacılara gönderilmiştir.

Sizler de bu mektubu arzuladığınız her insana gönderebilirsiniz:

Giderek artan küresel finansal krizin sonuçları ekonomik ve sosyal istikrarı tehdit etmektedir ve birçok ülkedeki hükümetin devamlılığını sorgulatmaktadır. İşini ve/veya tasarruflarını kaybeden insanlar sizlerin lider olarak onlara maddi güvence ve hatta yaşanabilir bir gelecek sunabileceğinize olan güvenleri kaybolmaktadır. Küresel belirsizliğin içerisinde bazı protesto eylemlerinin insanlar arasındaki bağ ile ortaya çıkması geçici olarak tatminsiz olan insanlara bir teselli olmaktadır. Aynı zamanda da tehlikeli bir dinamik oluşturmakta ve dinmeyerek yayılan tatminsizlik yayılarak yoğunlaşacaktır.

Küresel bağlılık ve yılların ölçüsüz ekonomik israfı mali ve finans politikalarını etkisiz kılmıştır. Sonuç itibariyle ulusal borçlar durmaksızın şişmekte ve sizin süreklilik ve anlamlı bir çözüm sunarak sosyal ve ekonomik zorluklarla başa çıkmanızı zorlaştırmaktadır. 
Bu dünya koşullarında işsizlik oranları ciddi oranda artacak, daha fazla sosyal huzursuzluk ve protestoların artışına neden olacaktır ve hem ülke olarak hem de uluslar arası sosyal ve ekonomik ve politik istikrara ciddi bir tehdit oluşturacaktır. Bu doğrultuda kendimizi içinde bulduğumuz bu durumda ciddi ve cesur adımların şimdi atılmasının gerekliliğini öneriyoruz. Bunu başarabilmek için, aşağıdaki amaçlara yönelik ulusal acil eylem mekanizmasının oluşturulmasını tavsiye etmekteyiz:
İşsiz nüfusu “iş” olarak kabul edilebilecek bir çerçevede sürekliliği olan bir eğitim programı çerçevesine oturtmak;
Toplumda tembellik, kızgınlık, ve kitlesel eylem ve protestolara sebep oluşturabilecek koşulların önüne geçilmesi;
İşsiz insanları tekrar ekonomiye kazandıracak meslek becerileri vermek;
Eğitim çerçevesinde yer alan insanlara saygın bir şekilde geçinmelerine yetecek kadar maddi burs vermek;
İşsiz insanların toplumdaki itibarlarını, işsiz ve dışlanmış tanımından çıkarmak ve sosyal ve mesleki becerilerini “yenilemeye” ve “geliştirmeye” yönelmiş insanlar olarak, yükseltmek;
Ülke ve sosyal hayatımızda yaşanan kriz karşısında halk içinde empati geliştirmek.
İşsiz insanlar için oluşturulacak eğitim aşağıdaki konuları içerecektir:
Kişisel (Ev) Ekonomisi. Kişiye verilen maddi bursun hayatını idare ettirebilmesi için nasıl kullanacağına dair eğitmek. 
Belirsiz hayat koşullarında yaşamayı öğrenmek. Buna çekirdek kurum olan ailenin mevcudiyetini sağlamak, anne ve baba olmak, zihinsel ve duygusal dengenin sağlanabilmesi ve sosyal ilişki becerilerinin oluşturulması ve geliştirilmesi.
Bireyler arasında giderek sıkılaşan bağların koşullarını öğretmek, şirketler ve ülkelerin ve günlük hayatımızda ulusal ve uluslararası bağların nasıl insanların gündelik ihtiyaçlarını etkiledikleri. Her insanın, küresel hayatımızda, normal bir vatandaş olarak fakir veya zengin, güçlü veya politikacı - ayırt etmeksizin hepimizin bir gemideymişiz gibi bu prensipleri öğrenmeliyiz. 
İç içe bağlı bir dünyada, sosyal beceri ve süreklilik arz edecek bir hayat sağlamak: sosyal bütünlük, diğer insanları ve çevreyi düşünmek ve dengeli ve mantıklı tüketim.

Krizden doğan bu tür bir eğitim mekanizması insanların aklını ilk etapta biraz rahatlatacak ve hükümetlere küresel problemleri aşabilmek ve ulusal ve uluslararası istikrar ve dengeyi sağlayacak gerekli zamanı sunacaktır.