Dünya’nın mutlu ülkeleri

Hemen baştan söyleyelim Türkiye mutluluk anlamında sonlarda.

17 ülke arasından 78’inci sıradayız.

Şaşırmadınız değil mi? Çünkü sokakta, yolda, iş yerinde zaten bu durumu gözlemliyor belki de siz de kendinizi “mutlu bir insan” olarak tanımlamakta zorlanıyorsunuz.

Mutluluk, üretmek ve sevmektir.

Üretmek, bir iş, bir eylem, bir dizi faaliyet sonucu bir şeyleri geliştirmek, elde etmektir.

Sevmek ise yalnız yakınlarınızı değil, tüm insanları ve doğayı sevmek bu sevgiyi paylaşmaktır.

Gelelim “mutlu insanların ülkesi nasıl olur?” sorusuna…

Temel özgürlüklerin varlığı, sağlık ve refah ihtiyaçlarının karşılanmasıyla, “mutluluk yurttaş” olunuyor.

Bu temelde ‘Yeryüzü Mutluluk Endeksi’, Sürdürülebilir Kalkınma ve İnsani Gelişmişlik endeksleri arasında beliren yeni bir kavram kümesi…

Bu anlamda ilk rapor 2012, ikincisi 2013, üçüncüsü 2015 yılında yayınlanmış.

Son Rapor, 2016 tarihli ve 157 ülkeyi aşağıdaki konu başlıkları açısından mercek altına alıyor:

Ekonomi, psikoloji, ulusal istatistikler, sağlık, kamu politikaları ve daha fazlası…

Bütün bunlar açısından yurttaşın durumu gerçekte bir devletin de gelişimini ortaya koyuyor.

Bu son raporda gelir dağılımı, refah, yoksulluk gibi olgulara da ayrı bir yer ve ağırlık verilmiş.

Tabii uluslar/devletler arasında kaçınılmaz bir karşılaştırma yapılmış ve sıralama belirlenmiş.

Varılan genel sonuç şu: Daha az eşitsizlik –ya da başka bir deyişle daha çok eşitlik- belirleyicidir!

Orta Doğu, Kuzey Afrika mutluluğun dağılımı açısından sorunlu alanlar.

Gerçekte ülkelerin içinde, bölgeler, bölgelerde kentler ve kentlerde semtler arasında farklar var.

Kamu hizmeti ve katılımcılık odaklı 6 temel faktör mutluluğu şekillendiriyor:

-Kişi Başına Düşen Gayrı Safi Milli Hasıla,

-Ömür Beklentisi ve ömür süresince sağlıklı geçen yıllar,

-Sosyal Yardımlara Erişebilirlik,

-Güven duygusu (otorite saydam ve rüşvetsiz çalışıyor mu?)

-Yaşamda özgürce karar alabilme olanağı,

-Dayanışma…

Bu raporla ilgili çalışanlara ilham veren bir başka gözlem daha kaydedilmekte: Yaşayan organizasyonlar olarak toplumlar mutlak anlamda etik ve inanış paydasına gerek duyuyorlar.

Bu paydanın seküler kurumlarla yaşanılması ise mutluluğun temel kaynağını oluşturuyor.

Genel toplamda Dünya’nın en mutlu kıtası hala Kuzey Avrupa.

Ne derler “Maşallah” ve darısı başımıza diyerek gelelim 2013-2015 mutluluk ülke sıralamasına:

1)      Danimarka

2)      İsviçre

3)      İzlanda

4)      Norveç

5)      Finlandiya

6)      Kanada

7)      Hollanda

8)      Yeni Zelanda

9)      Avustralya

10)   İsveç…

Bu listede ABD 13, Almanya 16, İrlanda 19, İngiltere 23, İspanya 37, Japonya 53, Rusya 56, Kuzey Kıbrıs 62 numaralı sırada.

Biz; Türkiye’miz, 78’inci olarak, Azerbaycan, Çin, Sırbistan, Macaristan, Portekiz ve Ukrayna’dan “daha mutlu” görünüyoruz!

Son sıralarda savaş ortamı mağduru Suriye ve de Brundi (157) var.

Yerkürenin içinde bulunduğu duruma bakıp mutluluk endekslerinde barış ve doğanın temizliğine ayrı bir katsayı vermek de uygun olabilir.

Yurttaşlarımızın özgürlük içinde üretmek ve doğayla barış içinde bütünleşmek olanaklarını artırmalıyız.

Bu konuda o ünlü sözlere göndermede bulunmadan bitirmek olmaz:

“Siz, mutluluğun(uzun) resmini yapabilir misiniz?”