Dünya ve uydusu

Her insan ayrı bir dünya denir ya! E o zaman, her dünyanın da bir uydusu vardır, dünyaya kendini uydurma çabasında olan, desek yanlış olmaz ...

İlk bakışta, güçlü olanın dünya, güçsüz olanın uydu olması beklenir değil mi? Güçlü olan merkezde durup, her şeyi kendince yönlendirir diye düşünürüz. Oysa ilişkilerde tam tersidir yaşanan.

Yanıldığımı mı düşünüyorsunuz? O zaman beyin fırtınası yapalım.

En çok kim anlayışlı olur, etrafında olup biteni sakince düşünüp, çözüm adına ne gerekiyorsa yapmaya çalışır? Kendini geliştirebilmiş, hayata daha sağlam bakabilenler, her karşılaşılanın karşısında dimdik ayakta durup, çözüm bulup, yoluna devam edenler değil midir? Yani daha güçlü ve olgun bir yapı gösterenler.

Dünya nereden eserse öyle davranır. Hiç endişesi yoktur, uydusu nasılsa kendisine uyacaktır. Bir gün soldan eser rüzgar, aniden sağa çark eder. O zaman uyduya düşen, onun bu ani çark edişini anlayıp, dönüş hızına ve yönüne göre kendini ayarlamaktır. Olgunluk göstermektir.

Bir gün sağdan eserler dünyaya, birden bire sola dönmeye başlamıştır bile. Uydusu gene anlayışlı davranıp, kendisine hiç uymadığı halde, belki de hiç istemediği halde, dönüşüne ayak uydurmaya çalışan olacaktır.

O zaman; dünya olan, yani merkezde olan, hiç de düşünüldüğü gibi güçlü olan olmamakta. Aksine dünya olarak seçtiğine uyan, uydu rolü onu daha çok temsil etmektedir.

Hayat böyle kendisini merkeze yerleştirenler ve onun etrafında uydu olmaya çalışanlardan ibarettir.

Kendini merkeze koyamayanlar, hep uydu olmak zorunda kalıyorlar sanırım. Hani özverili, hoşgörülü, anlayışlı bakış açısından hayata bakanlar.

Birisi birisinin uydusu iken, bir başkasının dünyası olabiliyorsa gene de şanslı sayılmalı belki de.

Ya hep uydu kalan; akıllı ve sözüm ona güçlü olanlara, öyle fırtınalara pabuç bırakmadan, sabırla dünyanın dönüşünü takip edebilenlere ne demeli.

Bence kendini kandırma, tez elden vazgeç güçlü olmaktan, çünkü hayatta güçsüz olmak daha kolay akıllım denmeli (galiba)!..

Yada, kendini merkeze koymayı çabuk elden öğren, madem akıllı ve güçlüsün, istersen bunu da başarırsın demeli belki de!..

Ama o zaman hayat ne çekilmez olurdu. Hoşgörüsüz, anlayışsız, hep ben diyen, istekleri bitmeyen, bencillerden oluşan bir toplumda yaşanmazdı sanırım.

Belki de işin sırrı, dünyamız dediklerimizi doğru seçebilmekte.

Uydusunun kıymetini bilenler, dünya olabilmeli belki de.



Resim:http://www.resimrehberi.com/resimleri/771/Dunya.html