Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Temmuz '16

 
Kategori
Sosyoloji
 

Dünyada hiç kimsesi olmayan “kimsesiz” var mıdır?

Dünyada hiç kimsesi olmayan “kimsesiz” var mıdır?
 

Nasıl bir duygu olurdu kim bilir, köksüz ağaç gibi. Nereden geldiniz, sizi kim doğurdu, anneniz babanız kim, kardeşleriniz akrabalarınız var mı? Hiçbir şey bilmiyorsunuz. Ya da biliyorsunuz da hepsi ölmüş.
 
İt köpek, uzakta, ilgisiz… Bunlar bile kimsedir. En azından gökten inmemişsiniz, sizi leylekler getirmemiştir. Gerçekten merak ediyorum, dünyada böyle hiçbir yakını olmayan kimse var mıdır? Ne acayip bir durum ya, insana başka bir gezegende yaşıyormuşsunuz gibi gelir.
 
Diyeceksiniz ki dost ahbap tanıdık da kimsedir. Yoo yo, bu başka. Uzak bir yere gidiyorum, tanımadığım insanlar arasında sokaklarda dolaşırken hüzünleniyorum. Oysa hepsinin gözleri gülüyor, merhaba desem boynuma sarılacaklar. Ama yine de bu başka.
 
Yaşayan bütün yakınlarınızın yok olması mümkün mü? Ya da onları hiç görmemiş, tanımıyor, bilmiyor olmanız… Olabilir gibi geliyor bana. Peki, bunlar ne yapıyorlardır? Herhalde tanıdıklarını “kimse” yapıp bu hayata alışıyorlardır.
 
Dostluk, arkadaşlık, tanıdıklık hatta sevgili kan bağının yerini tutar mı? Kan ile bağlı olmanız önemli değil, eğer böyle biri yoksa boşlukta hissedersiniz kendinizi. Vardı da öldüyse hadi neyse, hiç bilmiyorsunuz/tanımıyorsunuz, daha kötü. Belki de bir faydaları olmayacak ama işte “Brezilya’da uzak bir akrabam varmış” sizi bu anlamda kimsesizlikten kurtarır. Pamuk ipliği gibi de olsa hayata bir bağ ile bağlanmanız lazım.
 
Hani hiç kimseniz yoksa yedi milyar insana rağmen dünyada yapayalnız olduğunuzu bile düşünürsünüz. Sevgilinizin sizi terk etmesi ya da insanların sizi yalnız bırakması yalnızlık mı ki, bu benim anlattığım çok başka bir şey; ruhun yalnızlığı…
 
Çocukken bu duruma düşmüş olanlar yine de şanslı, birileri onun kimsesi olur, pek anlamaz. Ama işte kimsesiz olarak büyüyenler belli bir yaşa geldikten, herkesin bir yakını olduğunu gördükten sonra bir de yalnız başınalarsa çok ciddi bir travma yaşarlar. Ailesi vardı da ölmüş olanlar neyse de hiç kimsesi olduğunu bilmeyenler yapayalnız dünyada bir yabancı gibi yaşar ve ölürler. Hiçbir şey bu kimsesizlik duygusunu içlerinden alamaz.
 
Toplam blog
: 6332
: 653
Kayıt tarihi
: 21.09.08
 
 

Sadece sayfalarda kalan yazılar şaheser olsalar bile önemsiz ve anlamsızdır. İnsanlara ulaşan ve ..