Durmadan göçen insan

Afrika’dan göçen ve dünyaya yayılan insanların nasıl gittiklerini hep düşünür dururum. En azından bu göçlerde su büyük sorun. Geçenlerde okuduğum bir yazıda nehirleri izlediklerini öğrenince şaşırmadım. Böylece nerdeyse birinci derece önemli susuzluk sorununu çözebiliyor olmalıydılar.

Göç hiç durmuyor. Yaylacılar bunun örneği. Yaylanın bile yaylası olduğu düşünülürse yabana atılmayacak bir edim.

Bir de Amerika’ya göç eden insanları düşünmüşümdür. Her ne kadar o zamanki koşullarda Bering Boğazı’nın buzullarla birleşmesi söz konusu ise de yiyecek ve su (kar) sorunuyla o zorlu geçişi nasıl başarabildikleri kafamı kurcalar hep.

Günümüzde de insanların farklı yerleşim seçimleri var. Az bir kesim olduğu yerde duramayıp başka kentlere, hatta başka ülkelere giderken, kimi bulunduğu yerden hiç ayrılmak istemiyor. Hele yaşlanınca yaşadığı yerin vazgeçilmez olduğunu düşünen insanlar oluyor.

Savaş, kuraklık da bir çeşit zorunlu göçü doğuruyor.

Küresel ısınma ve vahşi kapitalizm ise göçe göç ekleyecek gibi görünüyor.

Belki Mars’a da göçeceğiz!