Düş

Gözlerini yeni açmıştı
belirli belirsiz gölgeler
uzakta gece yüklü kervanlar
yakınlaşıp uzaklaşan sesler
gittikçe uzayan serap

ansızın fırtınalar
toprakta kendine yol arayan karıncalar
sisli bakışlarının rüzgarla seviştiği an
içinin devinimleri
tenimde eriyen köz bulutları

ör yürekli süvariler
bir dere gibi mahsun
akan gözlerin
kendine gelen sevdan
vadilere sığmayan gülüşün

deylem öyküleri
masal ülkesi

meryem`in gözleri
yeni açmış gün gibi
el araf’tan süzülüyordu

el araf
aşkı sevdası öyküsü
bir bilmece
düşlerini yakan gece

usulca doğruldu
bir yay gibi gerilmişti gözleri
gölgeler silinmişti
sesler
küçük bir dere gibi akıyordu
serap değildi
cennet hiç değildi
çöl yeniden doğuşunun
ilk adımıydı

semerkant gözlerin gibi
tılsımlı şaraplar demlemişti sana
aşk hayyam
kin sabah
erk nizam-ül mülk
gelecek mec gibi
düşlediğin yollarda gizliydi

yollar
yollara adanan çocukluklar
yitirilen umutlar
kaybolan gece ve gündüz
bazen de seviştiğin yıldızlar
gelir dudaklarında gezinir

yollar
ömrünün güzergahında
hiç bitmeyen
ve bitimsiz aşkların ileri
inandığın
belki de çok ama çok
sevdiğin “aşk”
boş bir serüvendi artık
gözlerinde