Düşmanlığın eseri "Femme Fatale"

Oscar Wilde’ın çok sevdiğim bir eseri var: Salomé

Salomé aşıktır. Aynı zamanda yıkıcı ve cüretkardır. Öyleki onu arzulayan kişilerin önünde kışkırtıcı dansını kullanarak, amacına ulaşır. Amacı, karşılıksız kalan aşkının intikamıdır: Sevdiği adamın kellesi…

Femme Fatale;

Yani, felakete neden olan kadın. On dokuzuncu ve yirminci yüzyıllarda birçok esere konu olan kadın.

Edebiyat ve resimle ölümsüzleştirilen kadın. Tiyatro ve sinemaya taşınarak, izleyicilere sunulan kadın…

Salomé bunun en güzel örneklerinden biri.

Neden, Femme Fatale?

Kadın haklarının gelişmesine karşı burjuvalara özgü bir tepkiyle yaratıldı bu kadın karakteri. Erkek egemenliği ve cinselliği ile entelektüel kadın düşmanlığının sonucu olarak...

***

Aslında kadın düşmanlığı, bundan daha eskiye dayanır.

On üçüncü yüzyılda yaşayan Thomas Aquinas, kadınlar için “Yarım kalmış erkek” sıfatını kullandı. Aquinas, ünlü bir Hıristiyan filozoftur.

Martin Luther “Kadınlar dövülmek içindir.” der. On altıncı yüzyılda yaşamıştır. Kendi döneminin teolog ve üniversite profesörüdür. Lüterciliği yaymıştır.

On yedinci yüzyıla dokunan Shakespeare, eserlerinde, kadınların ikiyüzlülüğü üzerinde pek çok kez durmuştur. İngiliz şair ve tiyatro yazarıdır.

“Ben, insan zaaflarının tümünü kadınlarda gördüm.” cümlesi en ünlü kadın düşmanlardan biri olan Nietzsche’ye aittir. On dokuzuncu yüzyılda yaşamıştır. Varoluşçu Alman filozoftur.

Hepsi kendi alanlarında inanılmaz başarılar yakalayan kişilerdir. Yine de böylesi bir körlüğe yenik düşmüşlerdir.

Kadın ise;

Ona yakıştırılan Femme Fatale’ye karşılık bir Lady Justice olmuştur. Kendisine yapılan adaletsizliğe karşın adalet terazisini gözleri kapalı elinde taşır.