Düşsüz

DÜŞSÜZ

Dün düşümde seni gördüm

Bu gün yalnızlığımda yaşadım sensizliğimi

Yarını doğuran güneşte ise

Bir sonraki çaresizliğime kadehlere dolusu selamlar yolladım

Ve sen deli sevdalı yürek

Suskunluğa hapsolmuş kelimelere nasılda tutsak düştün?

Nasılda titredi sevgiye hasret kelimelerin!

Derken zaman yetişilemez kavram oldu

Ucu bucağı olmayan…

Koynumuza aldığımız sözcüklerin ihanetimiydi yoksa var olan?
bilinmeyen bir öyküydü,

Anlatılmayan düşsüz bir geceydi bence

…

Hecelenecek sözcükler bile bir kifayet bulamıyordu

Düşsüzlüğün düğümleri toprağın kollarına uzanmış

Esrarengiz bir mahiyet içinde

Çığlık çığlığa idi

…

Düşsüzdüm artık tüm gecelerde

Sensizdim,

Çaresizdim,

Bilinmeyen bir sevdanın koynunda,

Ölüme nöbetlerdeydim

…