Düşün

Hayat denizinde yüzmeye çalışırken, yüzmeye çalışmakla o kadar meşgulüz ki bizim dışımızdaki ortamın durumunu ve hatta kendimizi analiz etmekten çok uzağız.

Kendi durumumuz, hayata tutunma şeklimiz, davranış biçimimiz bizim hayatı yaşama şeklimizi direkt etkileyecekken, bir şeyleri anlamaya çalışmaktan çok uzak bir şekilde, denizde çırpınıp duruyor, suyun içinde debelenerek yıllarımızı geçiriyoruz.

Hayatı akışına kontrolsüz bırakmak yerine, anın fotoğrafını çekip neleri yaşadığımızı, nasıl yaşadığımızı anlamaya çalışmak olayları çözmek için ilk basamak oluyor. Önce ben ne yaşadım, neden yaşadım, hayatımda neler oluyor sorularının cevaplanması gerekiyor. En hoşa giden olayı analiz etmek onu tekrar yaşamak için bir fırsat yaşatırken, bizi üzen şeyleri düşünmek aynı duruma düşmememiz ve aynı üzüntüleri yaşamamamız için bizi koruyor.

Bütün bunlardan da şu anlaşılıyor ki tefekkür bizi yüceltiyor ve unutmayalım düşünmek bizi insan yapıyor.