Düşünce gücü

İnsan isterse neler yapar. 

Secret adlı kitapta” istemek yeterlidir “diyor. Bunu gerçekleştirmek çok da kolay değil. Bazen insan bir şeyleri düşünür ve gerçek olur. Bana da olmuştur.Birini düşünürsünüz ya o sizi arar ya da ona ait bir haber alırsınız. Ya da uzun zamandır şöyle bir şey olmadı (genelde bu hastalıktır ) dersiniz hemen olur. 

Ancak bu olaylar doğaçlamadır. Yani siz kurgulamazsınız. Yanlış anlamıyorsam Secret de her şeyi kurgulamamızı istiyor. Bu mümkün müdür. ? Abartıyor mu? Bence bu yazarın sahip olduğu özel bir yetenek. İnsan kendinde var olan bir özelliğin üstün özellik olduğunu birileri ona söylemedikçe anlayamaz. Herkes de olan bir özellik diye düşünür. Yazarın da böyle bir durumda olduğunu düşünüyorum. 

Kitapta bir şeyleri olmuş gibi düşünüp “teşekkür etmek “olayın olmasının neredeyse tamamı diye ifade ediliyor. Şükretmek gerçekten ferahlatıcı bir duygu. İnsan şükrettiği zaman nelere sahip olduğunu tekrar hatırlayıp, sahip olmadıklarından dolayı üzülmekten vazgeçiyor. Ancak olmamış bir şeye şükretmek olayını ben gerçekleştiremiyorum. Yani söylemesi tabi ki kolay da inanarak söylemek zor. İnsanın yerçekimi gibi her şeyi çekebileceği düşüncesi daha önce okuduğum % 100 DÜŞÜNCE GÜCÜ adlı kitapta da vardı. 

Aslında bunu yapmak kolay.Kötü kötü şeyler düşünüp hep kaygılı kuruntulu dolaşmak yerine iyi düşünüp sonucu beklemek daha iyi. Veya başarının kesin olduğunu düşünülüp üzülmeyi başarısızlık durumuna bırakmalıdır. Hatta hatta öne çıkan özelliklerimizi sahip olduğumuz değerleri konuşup onların daha da güçlenmesini sağlamalıyız. 

Ama ailesel öğretiler bizi engelliyor. Mütevazi olmaya çok kaptırmışız kendimizi. Bazen de insan sahip olduklarıyla övünmeli. Sözle söyleyebilelim ki duygusal ya da fiil olarak neler yapabileceğimizi hissedebilelim. Karamsar bir toplum muyuz neyiz? Hep olayların olumsuz sonuçlanmasından korkarız.. Aman sonuç kötü olursa şimdiden kendimizi hazırlayalım diye. Konuşmalarımız bile öyle. Aman sarkma düşersin, gel buraya üşüteceksin, vb…. 

Nazar değecek diye arkadaşları ile birlikteyken annem bizlerden başımıza gelen güzel şeylerden başarılardan hiç konu açmazdı. Bu bize de sirayet etmiş olsa gerek ki rahatsız olduğumuz şeyleri şikayetlerimizi fazlaca konuşuruz. Gerçekten konuştukça malzeme çıkar. Bir de iyi düşünüp iyi konuşalım bakalım neler olacak? İnanıyorum ki her şey daha güzel olacak. 

Hatta yogaya başladım. Ancak çok zor bir uygulama. Nefes, zihin ve beden aynı anda çalıştığında ancak süper sonuç elde edilebiliyor. Hocam zamanla olacak şeyler bunlar diyor.. Önce asanaları (duruşlar)tam anlamıyla yapmak gerekiyormuş.Şimdilik bir kazığı andırmama rağmen bakalım becerebilecek miyim?