Düşündüren sözler-81

*Ey insanoğlu, sen kendini ne sanıyorsun? Karanlık seni korkutmak için var değil, güneşin de seni ısıtmak ve aydınlatmak gibi bir görevi yok.

*Ben neyim, sorusu başkalarına sorulmuştur. Yanlış! Önce kendimize sormalıyız. Cevabını verebiliriz ya da veremeyebiliriz; orası da ayrı bir konu!

*Dünyanı büyütebilirsin, dünyanı küçültebilirsin; ama dikkat et! Dünyayı değil, dünyanı...

*Tüm insanlar öğretmek yani öğretmen olmak ister. Ama çoğunlukla da bu konuda başarısız olunur. Çünkü herkes öğrenci olamaz ve bu nedenle de herkese öğretmenlik yapılamaz.

*Yanlışlarımızı inatla savunmamızın nedeni onları doğru sanışımız değil, aksine yanlış olduklarını anladığımız için duyduğumuz mahcubiyettir.

*Hayal gücünün aşamayacağı engel yoktur. Bu sayede olamaz, imkansız denilenler aşılmış ve insanoğlu birçok başarıya imza atabilmiştir.

*Kalem kâğıda kızdığı için onun üzerini karalamaz, amacı ona kendinden bir iz bırakabilmektir.

*Kendine sorsana: Hiç şükran duydun mu, en son ne zaman teşekkür ettin, kaç kişiye “seni seviyorum” dedin, karşılık beklemeden kime ne verdin?

*Bir ağaca baktığında ne görüyorsun? Yakmak için odun mu, yazmak için kâğıt mı, oturmak için mobilya mı, gölge ve meyvesinden faydalanmak için bir bitki mi, ya da bir doğa harikası mı?

*İnsanları dinden soğutmak istiyorsanız, onu cahillerin ellerine teslim ediniz.

*Gençlik geldi, geçti. Üzülme. Yaşlılık da geçecektir. Kalıcı değildir.

*Başka ulusların yaptığı aracı gereci kullanmış olmak, bir toplumu kültürlü yapmaz. Çünkü maymun da bisiklet kullanabiliyor.

*Felsefe yapmak dışlanmaktır, anlaşılmamaktır, suçlanmaktır, yalnızlaşmaktır.

*Şu eleştirmenler hoş insanlar ama galiba boş insanlar. Her eseri acımadan eleştirirler de nedense kendileri eleştirilemeyecek bir eser ortaya koymazlar.