Düşündüren sözler-84

*Hırsızlığın mazereti “Başkaları da çalıyor!” olamaz.

*Aklı yönetmek yetmez; iyi yönetmelidir.

*Bedenim diyor ki: Doğrusu şu zamanı da hiç anlayamıyorum. Kendi ileri doğru giderken, beni neden geriye doğru çekiyor?

*Çölde susuz kalanın aklına, define aramak gelmez.

*Önce bir başarı elde et; sonra onun büyük mü küçük mü olduğunu araştırırsın.

*Parayla satın aldığın insan, bir gün mutlaka parayla seni de satar.

*Çabuk mu yükselmek istiyorsun? Öyleyse balonlara bak! Baktın! Hâlâ istiyor musun?

*Ekmek ve özgürlük seçeneklerinden birinden vazgeçmek zorunda olup da özgürlükten vazgeçmeyecek kaç kişi vardır dersiniz?

*Gülmeyi unutan gözler, ağlamayı da beceremezler.

*Gereksiz şeyleri almak amacıyla para kazanmak için ömrümüzü harcıyoruz.

*Yaşamak, güçsüz canlıların işi değildir. Güç de yetmez aslında yaşamak için, cesaret de ister.

*Vicdan, yalnızken bile insanı yalnız bırakmaz.

*Kalabalığın kişiye verdiği cesaret, emanet giysi gibidir. Emanet giysiyi sahibine verdikten sonra insan, çırıl çıplak kalmıştır ve afallamıştır. Kalabalık dağıldıktan sonra da öyledir.

*İnsanoğlu her geçen gün doğaya biraz daha yabancılaşıyor.

*Huzur içinde rahat bir ölüm, hayattan feragat etmeyi gerektirir.

*Benim söylediklerim daha önce söylendiği gibi daha sonra da söylenecek. Bildiklerim için de böyle. Öyleyse ben söylediklerime nasıl “benim” derim; bildiklerimin bana ait olduğunu nasıl iddia edebilirim?

*Bir fikri sorgulamadan kabul etmek, sonra da savunmak. Al sana bir felaket! Hem de en büyüğünden. Çünkü bizi kavga ettiren, hatta birbirimizi öldürten bu anlayıştır.