Düşünen insanlar, birbirlerine benzerler.

En çok ortak yanı olan, en fazla birbirine benzeyen topluluğu oluşturur düşünen insanlar. Sıradan örneklerimizden; duyarlılığı, empati becerisi, sezgi gücü, algı yüksekliği, anlama - kavrama yeteneği, vizyonu, taktik, stratejik davranabilme potansiyeli, analitik yaklaşımlar sergileyebilme gücü  gibi sayısız üstün özellikleriyle ayrıldığı kadar, aynı grupta yer aldığı örneklerine yaklaşır düşünen kişi. 

Vasatların üzerinde durmadığı, gülüp geçtiği, öneminin, değerinin farkına bile varamadığı milyon ayrıntıya takılıdır kafası. Kimi zaman dalgın, kimi zaman düşünceli... Bazen alabildiğine rahat, yumuşak, bazen yaydan daha gergin...

Çok zor mutlu olur. Çünkü beklentisi yüksek... Kolay beğenmez. Görgüsü full, deneyim gani, yaşanmışlık desen... Sokaktaki adamdan çok daha fazla. Tabii kafa yorgunluğu da cabası...

Okur. Bilgiye doyumsuzdur. Öğrenmeye ömür billah aç.

Sürekli yenilenmek ister. İdealistinin tadına doyulmaz. Umursamazı, öldürsen değişmez.

Kimi toplumsalı dert edinir, kimi bireyseli... Kimi ebru sanatına, kimi şiir yazmaya sevdalı... Hayata ölümüne tutunanı da var, çoktaaan buralardan ipini koparanı da, ümidini tüketeni de. Çeşiti sayısızsa da, bir yanı ortaktır; değişmez: Hassastır ayarları. Fazla oynanmaya gelmez. Aniden atıverir sigortaları.

Yaşamı, bildiğin Arena. Kimi vakit cahille, kimi vait çok bilmişle kapışır. Izdırap doludur, zar zor tükenir entelektüelin günleri... Çoğu, kanser adayı... Kalanı kalpten boylar Tahtalı Köy'ü...

Uzaktan bakanlar, fildişi kulelerde keyif çattıklarını sansa da... Kendi Cehennem'inde hapistir düşünen adam. Bazıları, o yakıcı ateşi Cennet bahçesine çevirmeyi becerse de... Onların bile, nerelerine, kim bilir ne dikenler batar.

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.