Düşünmek, konuşmak ve yazmak üzerine

Her insan düşünür, kimi bu düşüncelerini kimseyle paylaşmaz kimi düşüncelerini paylaşır ama anlatamaz kimi konuşarak düşüncelerini ifade eder kimi de yazarak. Mesela konuşmalarını çok beğendiğim Oktay Sinanoğlu'nun bir de kitaplarını okuyayım dediğimde ilk kitabın yarısına kadar tahammül edemedim ve bıraktım. (Bay Bay Türkçe)

Düşüncelerimizin doğru olup olmadığını ise ancak başkaları ile paylaşarak anlayabiliriz, kendini bir şey zanneden insanlar genelde fikirlerini tartışmaya açmaz sadece emir yağdırırlar, çünkü onlara göre tek doğru kendi düşünceleridir.

Düşüncelerin doğru olmasından çok onların dışa aktarılmasında çoğu zaman problemle karşılaşırız, bu belki bazen insanların düşüncelerini açıklama isteklerine ket vurabilir ve belki bu yüzden bazen orjinal fikirlerin ortaya çıkmasını engeller.

Düşüncelere hoşgörülü olmak gerekir, çünkü her düşünce kişi için özeldir. Zira kişi kendi düşüncesini orjinal bulmasa ya da saçma bulsa zaten onu kimseyle paylaşmaz. Ancak insanlar kendilerine yanlış gelen düşünceleri alay konusu yaparak ya da yargılayarak toplumda düşünmeyi engellerler, insanları düşünmekten korkuturlar.

Hoşgörü karşımdaki insanla fikirlerim zıt olduğundan takınabildiğim iyi tavırdır. Toplumda hoşgörünün varlığını iddia edebilmek için zıt fikirlere ifade hürriyeti tanınmalıdır, tek sesliliğin egemen olduğu bir toplumda hoşgörünün olduğunu iddia etmek saçmalıktan başka bişey değildir.

Her zaman düşünüyorum bu düşüncelerimi her zaman öğrencilerimle paylaşıyorum ama yazmak zor geliyor bana bazen kendime kızıyorum ama kendimle konuşmak daha kolay geliyor, hatta bazen yazarken daha orjinal de düşünebiliyorum ama yine de yazmıyorum uzun zamandır.

Yine bir hevesle başladık bakalım, eleştirilmeye açığım, var mısınız düşünmeye...