Düşünmek Üzerine

Düşünmeli insan. Hem de enine boyuna, etraflıca düşünmeli. Öyle laf olsun diye baştan savma değil, hele iş işten geçtikten sonra hiç değil. İnsan vakitlice düşünmeli.

Mesela, söyleyeceği sözü söylemeden önce düşünmeli. Kışı güzde, yazı baharda düşünmeli. Dimyat'a pirince gitmeden önce düşünmeli. Bazen mahcup olmamak için, bazen de fırsatı kaçırmamak için evvelinde düşünmeli. Bazen kalp kırmamak için, bazen de esir düşmemek için. Güzellikleri yakalamak, anın tadını çıkarmak, geleceği öngörebilmek için önceden düşünmeli. Göz çıkarmamak için kaş yaparken, burnunda tütecekleri gözünün önündeyken düşünmeli insan.

Düşünmeli ki pişman olmasın, geç kalmasın. Düşünmeli ki çözüm bulsun, farkı olsun. Evindeki bulgurdan olmasın, yolda bir başına kalmasın.

İnsan biraz kendini düşünmeli. Aslında kim olduğunu ve kimde ne kadar değerli olduğunu düşünmeli. Artısını, eksiğini, kaybettiklerini, sahip olduklarını ve elde edebileceklerini düşünmeli.

Yalnızca kendini değil, karşısındakini de düşünmeli insan. Çamur atmadan önce üzerinde iz kalacakları, kendisine dokunmayan yılanın dokunacaklarını düşünmeli. Sadece kendisi gibi olanları değil, kendisinden farkı olanları da düşünmeli.

Düşünebilmeli insan. Bazen başkasının yerine de düşünebilmeli. Mesela, acısından bir şey düşünemeyenin yerine düşünebilmeli. Bir çocuğun bilemediğini, bir yaşlının söyleyemediğini düşünebilmeli.

İnsan her şeyden önce ise düşünmeyi bilmeli. Nerede nasıl, neyi ne zaman düşüneceğini bilmeli. İnsan bir de kimi ne kadar düşüneceğini iyi bilmeli.

Düşünmek…

Üzerine uzun uzun düşünmek gerek...