Duygu Yoğunluğum...

Seni nasıl sevdiğimi sorma bana...

Anlatamam ki;

Hiç bir küçük yavruyu yeni doğmuş kucağına aldın mı?

Kırılırcasına korkarsın tutmaya...

Mis gibi bebek kokusunu çekersin burnunua...

Yüreğine kadar işler bu koku siner...

Unutamazsın...

İçin titrer. yüreğin tarifin bilemediğin duygularla sarsılır...

İç depreminin şiddetini bilemezsin...

Bu sarsıntı kaplar tüm benliğini...

Yıkılmazsın...

İşte ben seni böyle severim...

Bilemezsin bu bebek seni ilerde sevebilcek mi?

Şuan kucağındayken aldığın hazzını alabileceğini bilmeden...

Seversin...

Eğer bir bebeği almışsan kollarına ve çekmişsen kokusunu içine...

Anlayabilirsin...

Ancak...

Yarısı kadar olan duygularımı...

Tarife yakın...

Ama tarif değil edemem zaten...

Biliyorum...

Hayatına giren ve girecek olanlar...

Elbet kendince sevdiler ve sevecekler seni...

Diyemem haksızlık olur benden az ya da fazla...

Ama ben biliyorum ya...

Seni nasıl sevdiğimi...

Kimse benden çok sevemez SENİ...