Duygusal filtre (anlamak ve anlaşılmak)

Başka dünyaları, hayatları, ruhları anlayabilmek… Yorucu bir serüven. Hiç gitmediğin yerlerin hayalini kurmak, en sevdiğin aktörle aynı filmde oynadığını düşlemek. Yaşamadığın devirleri mesela yazmak… Anlatabilmek yaşamış gibi. Olmadığımız biri gibi davranırız ya… İnsanız. İnsanı en iyi tanımlayan cümledir bu bana göre… Olmadığımız biri gibi davranmak, bizi heyecanlandırmayan duyguların peşi sıra koşmak, sahte olmak… Bunun hakkını iyi veriyoruz. Sahte olmayı. Şeffaf olabilmek zor geliyor. Ağır oluyor yükü belki de. Gerçekleri taşıyamayacak kadar yorgun bedenleri taşıyoruz. Yalnızca kendini anlatabilen biri insan olabiliyor. Başka ruhları, hayatları anlayabilmek, anlaşılmayı beklemek anlatmaktan geçer. Bu süzgeçten duygular geçer, yaşadıklarınız, zihninizdekiler geçer. Ama hepsinin tortusu kalır. Söyleyebilecek bir şeyiniz varsa eğer net olmalısınız ve bir ayna tutmalısınız kendinize ki o aynada varlığınızın aksini çoğaltabilesiniz...

"beni anlamaz anlamaz, niye anlasın Anlaşılmak - değil mi ama - sanki kimsenin olamaz." (Edip Cansever)