Duygusal sağlığımızı besleyebiliyor muyuz?

“İNANAMIYORUM

Sevmiyorum derken

Seviyorsun yürekten

Gözlerinden okuyorum bunu

Sevdikçe

Kaçıyorsun sevmekten

Anlıyorum

Korkuyorsun sen

Severken ölmekten

 Hep

Yüreklerde mutsuzluğu arıyorsun

İnanamıyorum                                                   

Sen

Mutsuzlukta mutlusun

Mutluluğa inat

Mutsuz oluyorsun

Anlaşılıyor

Sen

Mutsuzlukla besleniyorsun

Fazla aranmaya gerek yok öyle

Bakıversen bana yeter şöyle

Aranmakla bile bulunmasaydı

Mutsuzluk

Belki o zaman dost olurduk”

(Halil Güven- Mavi kanatlı kuş)

***

Sizi bilmem ama...

Ben böylelerini sıkça görüyorum bugünlerde...

Mutsuzluk hastaları diyorum ben bunlara...

Öyle insanlar ki sağlıkları yerinde...

İyi kötü geçinecek kadar gelirleri var.

Çocukları, çolukları iyi yerlerdeler...

Kendileri de çevrelerinde sevilen, sayılan insanlar...

Ama bakıyorum mutsuzlar!

İnanamıyorum doğrusu ya ne yaman çelişki bu!

Böyleleriyle konuştuklarım oluyor...

Onlara akıllarını kullanabilmeyi öğrenmelerini öneriyorum öncelikle...

Aklın önderliğinde çözülemeyecek sorun yok ruhsal olaylarda...

Sonra da affedici olmayı... Aldırmayan olmayı...

Ve sabreden olmayı becermelerini söylüyorum.

Bunlar öncelikle Allah’ın Kuran’da söyledikleri olmakla birlikte;

Şimdilerde pozitif bilimlerin de ispatlayarak söylediği doğrular...

Ben ulaşabildiğim her ruhsal sıkıntılı insana...

Suçlamayı, ayıplamayı bırakmalarını...

Kendiişlerini gereği gibi yapmalarını...

Ve daima güzel düşünmelerini öneriyorum...

Allah Kuranda: “Güzel düşün, güzel söyle, güzel davran” diye öğütte bulunuyor, bu boşuna değil!

Ruh sağlığın ve mutluluğun en başta gelen koruyucuları ve besleyicileri bunlar işte!