Düzen

Azgın bir boğa,
Saldırıyor
Tüketene kadar ezmek,
Tükenene kadar koşmak için
Kolları yok sarılamaz
Kelimeleri yok anlatamaz
Ve bilmez
Kovaladığı kırmızı kendi teninde

Uzaklarda bir balık
Her an yalnızlığını unutarak
Sınırlarını bilmeden
Hiç üşümeden yüzüyor
Hiç üşenmeden yaşıyor
Ve şefkatli bir matador
Her akşam unutmadan,
Kanlı elleriyle onu besliyor