Düzen

Bu günkü düzende yaşayabilmek  gittikçe zorlaşıyor.

Hele Kıbrıs'ta  çok, zorlaştı. Birini seçiyorsun, o seçtiğini büyük, büyükler beğenmiyor, kale almıyor.

Gönderilecek emirlere, itaat etmeyeceklerini düşündüklerinden, ne yeni kurulan hükümete bir tebrik mesajı, ne de bir selam, gönderiliyor.

Biz kimiz ki? 1950 lerden kendi yağıyla kendi ciğerini kavuran, bir  TÜRK  toplumu.

Biz, bu adacığa hapsedilmiş, ama saygıyı da, büyüklerine karşı, devam ettiren bir toplumuz.

Tamam da,  bu saygı, bu sevgiye karşı, yaşam seviyemiz, aşağıya çekilmiş şu kırk yıl içerisinde.

Emekli, emeklemeye başladı bile, Türkiye, maşallah tam yol ileri, arabalardan, yayalara yer yok.

Herkes sitelerde, giyim kuşam, yeme içme, gezme gırla. Ha, belli bir kesim var, ama, zaten onları alıştırmışlar kömüre, tava, tencereye, içine konacak  makarnaya, fasülyeye.

Bizde de, durumlar aynı, seçimlerde vaadler, dağıtımlar, yok değil.

Bizde de, araba çok ama, benzin koyacak yeterli para yok.

ZAM üstüne ZAM, Bu ADACIKTA, HAYATA DEVAM. 

Gönderilen para, artık ne ele yarar, ne güne, çünkü, nüfüsun belli değil, ihracat yok, üretim engellenmekte, zaten üretilen elinde patlamakta.

Ha ne var ? 

BU gün Lefke'de hurma festivali, yarın,  başka bir yerlerde panayır, eko turizm, ve daha bir çok ad altında faaliyetler. BİR DE CADILAR BAYRAMI TÜREDİ ona ne diyelim?

EFENDİLER, EFENDİLER, artık saadete gelelim, maskeleri düşürelim, bizim TORUNLAR  da büyüyüyor, onları da SÜRÜNDÜRMİYELİM. 

BU  DÜZENİ  BİTİRELİM...