- Kategori
- Şiir
DÜZENİN ÖZÜ
Bu düzen; insanlık düzeni,
Temelden çatıya et üstü etler,
Yorulan öğütülür, yerine binlerce bekleyen.
.
Dün tahterevalli taşıyanlar
Düzeni yüklenmişler sırtlarına
Yarışırken hayâl âleminde
Şarkılar söyleyerek milyonlar
Birkaç devi taşımaktalar...
.
Sırada ne var diyenlere;
Yarış var, ya ne olacak!
Herkesin elinde coğrafi kimliği
Üstünlük, alçaklık sürekliliği.
Sırayla, parayla, kurayla.
.
Üstten alttan başka bir yer var,
Üçüncü, son seçenek.
Ve bu işte en son gerçek;
Herkes orada eşit ve yan yana
Krallar kurtlarla uyuyor,
Çobanlar köpekle.