Düzgün kargaşa...

Bir adam, bir kadına "Seni seviyorum" diyemedi...

Bir adam, bir kadına gülümsedi...Bir kadın, bir adama gülümsedi...

Bir ağaç, bir kediye kucak açtı...Bir kedi, bir fareyi düşündü...Bir fare, bir delik aradı...Bir delik, bir fareye kucak açtı...

Bir çocuk, bir kadına baktı...Bir peluş, bir kadına el salladı...Bir kadın, gülümsedi bir peluşa...Bir peluş ve bir çocuk gülüştüler...

Bir siyah taş; "Ben siyahım demedi"... Bir çöp kutusu, içindeki çöpleri düşünmedi...Bir sabit merdiven " Ben de yürümeliyim" demedi...Hiç bir dalga kavga etmedi diğer bir dalgayla...Hiç bir deniz tuzunu seyreltmek istemedi...Bir yol çizgisi yanındaki çizgiden sıkılmadı...Bir klavye bir fareyi hep savundu...

Duvardaki bir resim her zaman bir duvardaydı...Duvardaki bir resim gülümsedi...Duvardaki bir resim hiçbir şey düşünmedi...Bir bardak kahve bitince, bir bardakta iz bıraktı...Bir bardak çay, bir adama çok iyi geldi...Bir kadın, az sonra bir muz kabuğuna basacağını hayal bile edemedi...

Bir çocuk, bir öküzün altında buzağı aramadı...Bir bebek, parmağını emdi...Bir dede, bastonunu duvardaki bir çiviye astı...Yirmi iki kişi bir topun peşinden koştu...Bir futbolcu, atacağı bir golü düşündü...Bir öğretmen, bir öğrenciyle dalga geçti...Bir müdür, bir işçisini ödüllendirdi...

Bir kadın, bir erkeğe baktı...Bir erkek bir kadına aşık oldu....

Bir erkek, bir kadından nefret edebilme ihtimalini düşündü...Bir erkek, bir kadından kurtulmak istedi...Bir kadın, bir erkeği sevmek istedi...Bir kadın, bir erkeği hiç sevmedi...

Bir müzikçalar, bir şarkı söyledi...Bir müzikçalar, ne söylediğini hiç bilmedi...Bir adam, bir şarkıyı çok sevdi...Bir adam, bir müzikçalara gülümsedi...Bir kadın, bir adama gülümsemek istedi...Bir kadın, kendini zor tuttu...Bir kadın, çok acımasız olduğunu düşündü...

Bir adam, bir kadına " Seni seviyorum" diyemedi...