e hali

bizi ayıran yüksek umutsuzluk yüzünden
seninle avundu gece
ben yoktum
kimsenin yalın hali yoktu 

duvardan öte olabilirliklerde
varlıksız sesler boşluklar
ağır bir gökten düştüler 

gecenin kapısından
sabah sağıldı
belki bir yarı düş 

yüzüme hüzün işleyen
gündüzden geceye değişen
uzayan kabulden dönmüş
anlayamadığım bir yalnızlık duygusu
beklenmeyen bir yüzleşme 

ansal ve geçici öldüm
aşağısı yok gibi. 

Rengin Özesmi