Ebced...

Öyle bir başlıyor ki müzik, bağlamanın her teli, dut, gürgen, kestane, ardıç gövdesi  "Biz saz olmasaydık  senin de  içinin tellerini böyle  sızlatmasaydık" diyor.

Ebced bu sefer bağlamanın sesi mi oldun, evet diyor.

Dokunma

Dokunma acımın keyfine

Bırak

Bırakta acıtsın diyorum...

"Dalımın inciri oy gönlümün zinciri, gönül köşkümde hey anam yar etmez bana .." Hepten kopuyorum. Şizofrenik vakaya  bağlanıyorum.

Tarifi yok

Tarifte yok

Arif gerek diyor daha beter vuruyor.

Ağrıyor

Ağrıyor çok diyorum.

İnsanın içi ağrır mı diyorum.

Ağrır diyor ağrır... Öyle ki

Sığmazsın

SIĞamazsın kendine

Korktum diyorum. Neyden diyor.

Gece nefesim kesilirken çok umurumda olmasa da öleceğimi sandım da,

Ya olur da göremeden ölürsem diye

Bu mu geldi şimdi aklına

Evet diyorum.

Duymaz ki diyor

Duyar O beni çok iyi duyar o benim diğer yanım, benim O'nu duyduğum gibi duyar sevdiğim gibi sever de susar.

Ey yar! can yarim..

Seninle sevdiğim gülüşler, koynumda beslediğim geceler bu kente sığar mı? Bir çocuk ağlıyor içimde...nBedenim kırk parça, dönüp ardına bakmaktan korkak.

Kendi nefesimde boğulurken, seninle sevdiğim çıkmaz sokaklarımda kayboluyorum.

Haydi gel artık !

 *

Yeter ama debelendiğin, toparlan !

Ebceddd !

Ebced sus !

Sus !

   *

   *

   *

De haydi !

Zamansız ! 

Ölüm sınıyor buğusunda...

  ***

"Neşet Abalıoğlu , dalımın inciri'ne"