Ebeveynlik Odağınız Nerede?

Bugünkü bakış açılarımızın çoğu anne ya da babalarımızdan duyduklarımızla oluşmuştur. Anne babalarımız eğer aksiliklerle karşılaşmamak için dileklerde bulunuyorsa muhtemelen biz de benzer şeyleri ifade ediyoruzdur.

“Kazasız belasız gidin”, “aman dikkat et hastalanma”,” dikkat et üşütürsün”, “çok gülme ağlarsın” gibi cümleler odağımızın negatifte yani olumsuz tarafta olduğunun bir göstergesidir.

Böyle bir anne baba acaba çocuğu ile ilgili olarak nelere odaklanır? Büyük oranda “yapamaklarına” ve "olumsuzluklara" odaklanır. Bu ise anne babayı müdahale eden ve kontrolcü yapar.

Kontrolcü ve müdahaleci ebeveynlere “helikopter ebeveyn” denilmekte. Bu ebeveynler her an çocuklarını düşünür, yalnız bırakmazlar neredeyse yapışık yaşarlar ve zihin her türlü aksiliğe karşı önlem almak üzere çalışır. Bu anne babalar çocuklarının  yaşam becerilerini ellerinden almakta ve maalesef yetersiz çocuk yetiştirmektedirler.

En üzücü olan ise bunu “iyi anne” lik ( daha çok anneler böyle) zihniyetiyle yapmaktadırlar. Elbette “iyi anne olmak” ile ilgili toplumsal bir aktarım var ancak bunun kişisel yorumları ile çocukların hayatı zindan olmakta ve bu çocuklar yaşama 1-0 yenik belki de 2-3 /0 yenik başlamaktadırlar.

Bu yüzden sevgili anneler lütfen odağınızı “ başına kötü bir şey gelmesin ”e değil de, “çocuğum için doğru olan ne ?”,“ çocuğumun bunu yapabilmesi için ben ne yapmalıyım?”,  “çocuğum bu sorunu nasıl çözer ve ben onun bunu kendisinin çözmesi için nerede durmalıyım?”, “odasını toplarken, çantasını taşırken, ödevlerini yaparken çocuğumu nasıl bir yetişkinliğe hazırlıyorum?”

Çocuğumun midesi bulanırken “midemiz bulanıyor”,  ”çok çalışmamız lazım bu hafta çok önemli” derken kendinizle çocuğu ayrıştırmadığınızı farkında olun ve bunun sizin odağınızın çocuk olduğunun kanıtı olarak bunu düşünün. Düşünün çünkü hiç normal bir şey değil. Siz ve çocuğunuz doğduğu andan itibaren  ayrı bireylersiniz. Çocuğunuz büyümek için size muhtaç ancak o bambaşka özelliklere ve potansiyele sahip,  sizden bambaşka biri. Bu ayrımı  yapamıyorsanız bu önemli bir sorun ve lütfen yardım alın.

Odağını çocuk yapan ve kendini gerçekleştirme noktasını çocuk olak gören anneler maalesef çocuklarına büyük zarar vermekteler. Örnekleri öyle çok ki; kurumsal hayatta çalışırken fazlasıyla yaşanan ilişki ve iletişim sorunlarının altında yatan çocukluk döneminin sağlıksız olması.

 Doğrusu ne?

Öncelikle neyin olmayacağı ya da ters gideceğini düşünmek yerine, ”ne olursa her şey yolunda gider?" sorusu ile zihniyetimizi olumlu olarak kodlayabiliriz. “Dikkat et düşme” yerine “kendine dikkat et” denilebilir. “ ödevini yapmazsan düşük not alırsın “yerine “ödevlerin konuyu öğrenmenin için çok önemli” diyebilirsiniz.

Önerim şu öncelikle gün içinde çocuğunuza verdiğiniz “ komutları” bir kağıda yazın bunu bir hafta süreliğine yazın, gördüğünüz ne ? Onlarca olumsuz cümle.Bu olumsuz cümleleri olumluya çevirin ve çok sık söylediklerinizi de olabildiğinde azaltın.

Daha çok soru sorun… “sence ödev verilmesinin amacı ne olabilir?”, “önüne bakmadan yürüsen neler yaşayabilirsin?, “arkadaşlarınla ilişkilerinde sen neyi farklı yapabilirsin?,” yeterince başarılı olmadığın ders için senin çözümün ne?  Sorular daha doğru iletişim kurmanıza yardımcı olacaktır.

Bu ise sizin odağınızı her şeyi kontrol etmekten, kontrollü akışa bırakmanıza, çocuğunuza alan açmanıza katkı sağlar. Unutmayın her şeyi kontrol edemez ve her zaman çocuklarınızın yanında olamaz, onları koruyup kollayamazsınız. Bugün başına gelen bir sorunu kendisi çözemezse yarın patronu ile yaşadığı sorunu da çözemeyecek ya da kız/erkek arkadaşıyla olanı da.

Aklıma gelen güzel bir söz “öldürmeyen güçlendirir”, elbette çocuklarımızın güvenliğin sağlamak bizim sorumluğumuz ve onları tehlikeler karşısında bilinçlendirmek. Ancak her an onların başına gelecek olumsuzlukları düşünerek onları hayat boyu koruyamazsınız, kendilerini korumayı ve yönetmeyi öğrenmeliler.Bu da onalrı güçlendirecek  ve yaşam becerisi kazandıracaktır.

Bu yüzden siz biraz kendinize odaklanmalı ve çocuğum için doğru  “iyi” yapayım derken ona nasıl zarar veriyor olabilirim e neyi  farklılaştırabilirim? ” diye  düşünün olur mu?

Bu ise "fark yaratan bir anne ya da baba" olmanız için güzel bir adım..

Sevgiyle kalın:)

https://www.instagram.com/neslihanerdogdu/?hl=tr