Edep ile İffet

Karanlığa teslim olmamış kalp de edep ile iffet

Kadında ne kadar güzel durur

Erkeğe de kadına da karanlığa karışmamış kalbin içinde

Edep ile iffet ne güzel yakışır

Kandil gibi kalp de yanan sönmeyen edep ile iffet bakışır

Kalbi merhametle titretir

Sabra tutunmuş kadında erkekte

İffet ile edep yüzlere merhametle bakar

Dar sokaklar da yürüse de

Kalbi merhametle tırmandıran

Okşayan hele birde tevekkülle beraber olursa

Cennetin bağları açılır

Gül'ün renginden, güzelliğinden kokusundan

Leylâk kokan, iğde kokan, gül kokan, erguvan kokan

Cennet bahçesinin bağlarının kokusu sarar bedeni

Sevgi ırmağında yıkar ruhu gönlü bedeni

Gül yaprağına vakti zamanını güzelliğini yazan varlık nedeni

Gözyaşlarının denizinde boğulurken açan güldür sarar bedeni

Arıtır sevgiyi bütün kirlerinden bedenin ruhun Edep ile iffet

Şuleye doymayan pervanenin mumudur kalbin

Şafağı sökmeyen gecelerde rüzgârı unutulmuş bir geminin yok olmadan

Kaybolmadan yokluğa karışmadan

Yelkenlerinden ummana sızan sesi ile yol alan açandır kalbe gönülde

Gömleği arkadan yırtılanların vahşi kaplan nefise elinin tersi ile tokat’ıdır

Arzu şehvet karanlığının edepsiz yüzünü yırtar

Edep ile iffet

Kalp de açan mahremiyet

Esma çiçeğidir

Ateşlerde açan

Rahmanın kalp de açtırdığı çiçek hiç solmayan

Gönül kapısını tevhide açtıran

Tevekküle

Feyize

Sabıra

Rızaya

Muhabbete

Rabbe yakınlık kapısına yaklaştıran

Kainatın mescidi

Yüce Allah'ın nazargahı

Kelamların ruha kalbe akması

Kalbin havf ve recanın beşşiğinde sallanması

Nurdan damlalarla aydınlanması

Niyaz-ı Meryem

Gömleği arkadan yırtılanların kapısı.

Mehmet Aluç