Edipler Dünyası Yazar ve Şairler Kuşadası’nda buluştuk. Şiir vardı, ırmakta.

Güller kondu dalına. Çığlıkları vardı bülbüllerin. Gönül bahçesine kondu şairler. Divane  tellerinde sazın. Aşıklar sustu. Ozanlar dertli gönül. Bağlamalar yaktı, titredi. Beste verdi , sözler. Şarkı oldu diyar. Yar bahçesinde yediveren gül. Edipler dünyası, gül verdi.

 

Edipler dünyası yazar ve şairleri buluştu Kuşadası’nda. Güfte, beste, söz, saz karıştı aralarına. Şiirler yelken açtı, nostaljik geceye. Biraz müzik, biraz türkü, biraz söz vardı.  

 

Barış vardı, o Edipler dünyasında. Huzur vardı, yarına açılan. Dünyayı birleştiren, sevgiyi çağıran duygulu gönüller vardı, Kuşadası’nda.

 

Onlar şairdi, dünyaya olan bakışlarını şiirle  dile getiriyorlardı. Yazarları barışa, ışığa , geleceğe gönül yakıyordu.

 

Kuşadası’nda şiir akşamları vardı. Dolu müzik geceleri. Gönüller buluşunca neler çıkıyordu? Güller açıyor dikenli bozkırın Anadolu yaylasında. Anadolu  toprağından çıkmış,  iklimleri yedi veren güller gönül diyarına kuşların, uçan  kanatlarına takmış türkülerini. Kurumuş, çatlamış toprağı sulayan aşıkları, ozanları şairleri, yazarları.

 

Anadolu’nun yörüngesi, beşiği tüm kıraç tarlaların kanallarına, damarlarına girmiş bir divane gönül yurdum sulanmış, kök vermiş, dallarını kucaklar. Uzatmış ellerini birleştirmiş yurdum, Anadolu’m olmuş toprağına şairim, bestem, güftem, ozanım dökülmüş, her karış toprağına.

 

Şairler çıkıp gelmiş sulak Anadolu içlerinden ellerinde sazları, dillerinde türküleri, şiirleri. Dostluklar çepeçevre. Kurulmuş sofralara bereket.

 

Edipler Dünyası yazar ve şairlerin Buluşması’ndan geldim. Kuşadası’nda gerçekleşti. Sevgili Şevki Kayaturan ve ekibi gerçekleştirdi.

 

Şiirler ırmak gibi aktı. Gecede yıldızlar dinledi, dillerini. Türküler kondu, ay üstü akşamlara. Ülkenin her yerinden Anadolu kokan gönüller.

 

Kimisi sevdaya ekti dilini, kimisi sazının telinde dolandı yüreğine. Kimisi söz şarkıyı aştı. Sanatçıydı eşlik etti, hayata.

 

Nice güzellikler paylaşıldı, paylaştıkça büyüdü, çoğaldı şiirde , türküde, şarkıda yürekler. Mutlu , huzurlu bir gönül  vardı,  Edipler dünyasında.

 

Ben ses olsam çığlığım sel olsa, aksam gönlüne. Dünyana ışık, aşık olsam, yar elinden içsem suyumu, karışsam toprağına, yüreğine serin yayla. Sürsem tarlanı çiçekler eksem , getirsem bir yudum sevgi.

 

Sen de tutar mısın elini bakın şairlere, şöyle yanınızdaki duygulara. İklimlerin esintisi onlar. Gönüllere gir, bekliyor yıldızlı gecelerin sabahını. Bir çığlık çığlığa sevda, aşk var dünyanın bu halinde.

 

Onlar yediveren Edipler, sarmışlar, sarılmışlar dostluklara. Yüreğine dokun, duy sesini. Dolan yüreğine sen de.

 

Şelalenin sesi geliyor kulağına. Şırıltılara ayak sesi. Bak ve büyülen;  Bir ormanın içinde sızan güneşin, akan pınarın dibinde, sen de elinden bir tas su iç…

 

Edipler dünyası divane gönül aşıkları size güzel dostlarımız binlerce teşekkür, binlerce sevgi… Şiir türkü tadı olsun bahçeniz, melisa, gül, ıhlamur koksun.. Asmalı bahçeniz huzur dolsun.

 

 

 

Sensiz geçen günlerimin acı hatıralarıyla doluyum.

 

Gelip geçen ömrümün bir mevsimindeyim, sendeyim.

 

Gel ne olur tükendim, geçmiyor günlerim solgunum.

 

Kor yakıyor içimi, bilmem ben sensiz nerdeyim?(N.K)

 

 

 

Sevgilim geceye yakın.

 

Aşk dolunayı geçti.

 

Sensiz geçen günlerim.

 

Gecelerime , aşk düştü.

 

Bil ki,  içimde hep yanıyorsun.

 

Maviye yakın, aşka dair.

 

Seni andıkça gecelerim.

 

İçimi yakıyorsun.(N.K)

 

 

Geçiyorsa senden kalan

 

Düne ait anılar.

 

Anılar da yaktı, türküyü.

 

Bak, duyuyor musun?

 

İçimi ezgiler doldurdu.

 

Ezildi yürek aralarım.

 

Sızıyor sancılarım, aktı.

 

Sıyırdı, yüreğim acıyor.(N.K)

 

 

 

(şiir geçti ömrümden N.K)