Ege Turizminde Yeni Soluk: Mordoğan

İki hafta önce, Mordoğan’daki bir lezzet durağını anlattığım “Ege Kıyısında Antakya Lezzetleri”* başlıklı yazımda, yöre ile ilgili son haber, gelişme ve değerlendirmelerimi, konuyla ilgili bir sonraki yazıma bıraktığımı belirtmiştim. Bu haftasonu, iki günlük, bir Mordoğan programı daha yaptıktan sonra, duygu ve düşüncelerimi paylaşmak istemekteyim.

Öncelikle belirtmek gerekli ki bu, yaz seçimi, iç turizmi baltalamış durumdadır. Sezon başladığından bu yana bir haftasonumu Gümüldür, iki haftasonumu da Mordoğan’da geçirdim. Her iki yöre de yıllardan beri gördüğüm en sönük sezonlarını yaşamaktalar. Turizmciler kan ağlamakta ve sevgili siyasi iktidara da en derin(?) duygu ve düşüncelerini iletmekteler.

Geçtiğimiz aylarda, Türk müzik hayatının kült isimlerinden biri olan Sezen Aksu’nun, Mordoğan-Karaburun bölgesinde, bir yazlık ev satın alması; yöreye enteresan bir canlılık ve fiyaka kazandırdı. Şu anda bölge, “nihayet birileri bizi de fark etmeye başladı” psikolojisini yaşamakta. Hatta malum durumun, gayrimenkul fiyatlarına dahi yansıdığı konuşulmakta.

Bu haftasonundan itibaren, İzmir-Karaburun arasında deniz otobüsü seferleri de başladı. Darısı arabalı feribotun başına. Şayet o da başlarsa bölge turizmi ve ekonomisinin ciddi anlamda fayda göreceğini düşünmekteyim. Tabi biz, yöre aşıklarının da.

Mordoğan’ın tam merkezinde bulunan Kocakum Plajı, çok kapalı bir koyda yer alması nedeniyle eskiden beri biraz kirli olur ve özellikle çocuksuz ve genç insanlar tarafından tercih edilmezdi. Bu grubun yüzmek ve güneşlenmek için tercihi genelde Ayıbalığı, Ardıç, Kaynarpınar plajları gibi noktalar olurdu.

Bu sezona hazırlanırken, Kocakum’dan Aras Otel’in bulunduğu buruna kadar olan kayalık şerit, taş-çimento doldurulmak suretiyle daha kapalı bir hale getirilmiş, pislik ve çöplerin barınmasına imkan tanınmamıştır. Estetik olarak da –her ne kadar taş ve çimento kelimeleri itici gelse de- eskiye nazaran daha tercih edilir olmuştur.

Yine aynı koyda bulunan balıkçı tekneleri ve büyük motorlar, artık yeni yapılan limana taşınmış ve koyu kirleten bir diğer faktör daha, büyük oranda bertaraf edilmiştir. Sonuç olarak Kocakum Plajı, bu sene, geçen senelere göre çok daha temizdir. Çok daha yüzülesi, çok daha yaşanasıdır.

Belde; mor renkli çöp konteynırları, sahile dikilen palmiyeleri ve ışıklandırmaları, yeni açılan marketleri ile bu sene daha bir cazip haldedir. Yeni liman tarafından, ana yola yapılan bağlantı yolları asfaltlanmış ve daha düzenli hale getirilmiştir.

Birkaç saatliğine de olsa Kaynarpınar’a uğramadan yapamazdık. Bu küçük belde de –ki burası İnecik Köyü’ne bağlı, çok şirin bir yerleşim birimidir- birkaç sene içinde oldukça farklılaşmış. Sahil boyunca, basit ama çok fonksiyonel, denize girmek için iskeleler yapılmış. Sahili taşlık ve kayalık olduğu için, cam gibi berrak denizine girmek eskiden biraz zor olabiliyordu.

Yine birkaç tane yeni açılmış cafe-pansiyon da dikkatimi çekti. Eskiden sadece bir tane pansiyon bulunurdu Kaynarpınar’da.

Beldede enteresan bir gözlemim daha oldu. Kaynarpınar’da seçimin nabzı iki parti ile atmakta. Biri İşçi Partisi, diğeri de Halkın Yükselişi Partisi. Doğu Perinçek ile Yaşar Nuri Öztürk Hoca’nın buraya gelip, tarihi çınar altında, masmavi Ege’ye nazar ederek, iki bardak demli çay içmeleri bence şart. Her yer bu iki partinin bayrak, flama ve seçim afişleri ile donanmış. Kaynarpınar’da başka partilerin ise esamesi okunmuyor vallahi.

Vaktim olsa idi, her iki parti bürosuna da uğrayıp çalışmaları hakkında bilgi alacaktım ama maalesef bu mümkün olmadı.

Mordoğan’daki, üç önemli turistik tesis ile ilgili son gözlemlerimi bir sonraki yazıma bırakıyor ve şimdilik burada noktalıyorum.

* http://blog.milliyet.com.tr/Proje/Gusta/GustaBlog.aspx?BlogNo=49141