EGEMENLİK EĞLENCESİ

23 NİSAN OYUNU

Her yıl 23 Nisan Ulusal Egemenlik  ve Çocuk Bayramı'nda çocuklar; etkin ve yetkin mevkililerin koltuğuna oturyulur; onlar gibi etraflarına  buyruklar savururken büyükler eğlenir, küçüklerin hoşlandığını düşünürler.

Böyle bir eğlencenin eğitsel ve becerisel bir değeri olabilir; çocuk, ulusal egemenlik duygusunun, düşüncesinin, davranışının bilincine ve becerisine erişebilir mi? Ayrıca bayramların  hak ettiğimiz ödüller olduğunu düşünüyor onları eğlenceye dönüştürüyoruz. Bayramları onları oluşturan kuşaklar hak etmiştir. Sonraki kuşaklar hak ettikerini kanıtlyabilmelidirler.

Bayramlar; konularındaki duyguların, düşüncelerin, davranışların bilgilerinin ve becerilerinin artırıldığı üretken günler olmalıdır. Ulusal Egemenlik çocuklara tarihsel gerçeklerin sahnelenmesi ile anlatılabilir. Birinci Meclisin ilginç tartışmaları çocuk sanatçılar tarafından canlandırılabilir.

EGEMENLİK ÖĞRENCESİ

Egemenlik eğlencesinin yerini egemenlik öğrencesi almalıdır. Atatürk'ün 20 Ocak 1923'te EGEMENLİK KAYITSIZ ŞARTSIZ MİLLETİNDİR şeklinde denklemleştirdiği bu ilkeyi uygulamalı olarak  çocuklara yaşatıp öğretmek gerekmez mi?

Futboldan örneklersek; futbol oynamayan oyuncu olabilir, gol atabilir mi?

İlk ve ortaöğrenim okulları son sınıfları dersliklerinde küçücük millet oluşturmalı, aralarından bir kolaylaştırıcı ve yeterli sayıda yazman seçmeli ve belirledikleri konuyu tartışıp  oylayarak sonuca bağlama  becerisini edinmelidirler.  Bu uygulama bayramla sınırlı kalmamalı, gerektiğinde her konuda her zaman tekrarlanmalıdır.

Ne dersiniz?