Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Nisan '11

 
Kategori
Sınavlar
 

Eğitici örnekler

Eğitici örnekler
 

1.Vaka: 

Öğrencilerden Mete 3. sınıfa gidiyor. Başarılı ve sorumluluklarını bilen bir öğrenci. Sorumluluk duygusu çoğu zaman hata yapmasına engel oluyor. Dolayısı ile anne ve baba durumdan memnun. Tabi öğretmen de.Ancak öyle bir zaman oldu ki; öğrencinin adını sürekli fiziksel şiddet ile anmaya başladık. Mutlaka hayatında bir şeyler değişmişti. Ama asıl önemli bir konu daha vardı ki ders başarısı devam ediyordu. Ebeveynleri ile yaptığımız görüşmelerden farklı bir şey çıkmaması olumsuzlukların devam etmesine neden oldu. Öğrenci ile yaptığım görüşmeden yola çıkarak şu sonuca vardım. Ebeveynler görünüşte çocuklarının kazanımlarını derslerinden önceliyorlarsa da , deneme sınavlarındaki başarı gururlarını okşamış olacak ki, devamlılığı için çocuk sürekli bu amaçla motive edilmiş. Özetle öğrencinin her başarısı görülüp takdir edilmiş.Ancak iyilikleri, sosyal ilişkileri biraz daha göz ardı edilmiş. Öğrencinin yaşantısı başarıları ile renklenmiş. Bu sebeple şiddet eğilimi artmıştır. 

 

Süreci bu denli kontrollü ve sağlıklı analiz etmemizin en büyük adımı, çocuğun şiddet eğiliminin sınavlardan sonra ve kendisini sıralamada geçenlere yönelik ortaya çıkması oldu. 

Anne baba farkında olmadan bu davranışı pekiştirdiklerini öğrendiler. 

 

Sonuç: 

- Çocuklarımızın hayatındaki hangi değerleri önemserseniz o değerler için mücadele eder. 

- Kendimizi kimi zaman değerlendirip, çocuğumuzla empati kurarsak bir çok sıkıntının sebebini anlamış oluruz. 

- İlköğretim I. Kademedeki öğrenci velilerimizin, çocuklarının deneme sıralamalarından ziyade ödev ve sorumluluk, verimli ve programlı çalışma, sosyal açıdan ise düzenli ve iyi insan olma eğilimi kazandırmaları gerekmektedir. 

- Öğrencinin babası veya annesi başarısına göre seviyor veya ilgileniyorsa (yada böyle bir izlenim oluşmuşsa), bu sevgiye ve ilgiye muhtaç olan insan karşısına çıkabilecek engelleri yok etmeye çalışabilir, bazen de şiddet araç olur. 

- I. Kademede okuyan öğrencilerin ilgi ve yetenekleri noksansız anlamak ve mesleki bir yorum yapmak çoğunlukla hatalı olabiliyor. Çünkü yaşamın ilerleyen dönemlerinde bu ilgiler değişebilir. Dolayısı ile hedefler çok uzun vadeli değil, kısa ve gerçekçi olmalıdır. 

- Her ebeveyn koşulsuz sevmelidir. Koşullar sadece yaşantısına göre şekillenmelidir. 

- Her anne- baba çocuğu için aynı zamanda iyi bir gözlemci olmalıdır. Müdahaleci değil, yönlendirici, hazırı sunan değil; bulduran , keşfettiren olmalıdır. 

 

2. Vaka: 

Öğrencilerden Can, 7. sınıfa gidiyor. Annesi ve babası ile iyi iletişimde olduğunu biliyoruz. Fırsat buldukça yaptığımız görüşmelerde sınav başarısını arttırıcı önlemlerden bahsediyoruz. Okul, dershane, sınavlar, denemeler derken yaşamı çok hareketli geçiyor. Sürekli bir stres var çünkü artık normal yaşantısı bile bir yarış gibi gözüküyor. Bir ebeveyn gözü ile her şey böylesine güzel ve ihtişamla giderken birde ne olsun. Çocukta son günlerde bir gevşeklik başladı. “Herhalde yaklaşan sınavın stresidir” desek de alışmıştık denemelerdeki güzel gidişe. Nerden çıktı bu durum demeye kalmadan. Çocuğumuzun arkadaş ilişkileri de bozulmaya başladı. Öğretmeni ile tartışıp dersten atılması bardağı taşıran son damla oldu. Anne ve baba şaşkın ve üzgün öğretmen süreci anlamlandırmaya çalışırken, öğrenci ile yapılan üçlü görüşmede (veli, öğrenci, öğretmen) çok yoğun bir duygu seli. İlk akla gelenler söylendiyse de çözüm namına bir şeyler yapmak gerekli idi.Sınavda tam puan almak için yapılan görüşmelerin yerini ödev ve testlerini yapması için telkinlere ve kontrole döndü. Bunların hepsi bir ayda oldu. 

 

Bu durumu irdelediğimizde, aslında olağanüstü bir durum yoktu, kaba taslak anlatılan bu olay bir gencin hazin düşüşü değildi. Bu sadece her yaşın kendine has özelliklerinin dışa vurumu idi. Ergenlik dediğimiz şey sonunda gelmişti. Daha önce sadece ders çalışmaktan haz duyan ve bundan kaynaklı gelen tebrikleri kabul eden öğrencimizin dikkatini başka şeyler çekmeye başlamıştı. Bir kendisi vardı bir de diğer insanlar. Bir kendisinin yaşantısı vardı bir de diğer insanlar. Eski çocuksu şeylere çizgi çekerken birden anne ve babasının gözünde ışığı sönmüş bir genç oldu. Kendini anlatamamış ya da karşısındakiler onu anlamak istememişti. Karşısındakilere göre saçlarını taramak için lavaboda veya banyoda harcadığı zaman boşa harcanıyordu. Aslında bu gereksizdi. Ama öğrenci için bu gerekli idi. Saygısızlık diye nitelendirdikleri sert çıkışlarından o da pişmanlık duyuyor ama gururu özür dilemesine engel oluyordu. Nitekim öğretmeni ile yaşadığı sorunun sebebi de buydu. 

 

 

Sonuç: 

- Çocuklarımızın ani değişiklikleri hemen bozukluk olarak düşünülmemelidir. 

- Her çocuk belli dönemlerde belli farklılıklar gösterir. 

- Yaşanan bu olumsuz süreci olumluya çevirmek için sadece empati ve iletişime ihtiyaç var. 

- Çocuğunuza sırdaş olmak güven ile başlar,  

- Ergenlik dönemi dediğimiz bu süreç ilköğretim yıllarında başlar ama herkes bu süreci aynı şekilde ve sürede yaşamaz. 

- Hayatın gerçeklerini gözardı etmek çözüm değildir. Çözüm gerçekleri bir bütünlük olarak kabul etmektir. Çünkü ergenlik ve duyguları da en az bir sınav gibi gerçektir. 

- Çocuğumuzun ruh sağlığını önemsemek sözsel değil davranışsal olmalıdır. 

- Karşılaştırmalardan uzak kalıp sebepsiz düşmanlıklar uyandırmamak önemlidir. 

- Deneme, okul, dershane stresine kendinizi de eklemeyin. Binayı ayakta tutan kolonları zorlamak tehlikelidir çünkü o kolonlar dayanamadıklarını anladıkları an kendini olurunu bırakırlar. 

- Sevginin, saygının değeri aradaki perdeyi kaldırınca düşebilir. Bu nedenle hiddetlenen çocuğa aynı tepkiyi göstermek sizi onunla yüzyüze getirebilir. 

 
Toplam blog
: 12
: 941
Kayıt tarihi
: 21.03.11
 
 

Özel Seçkin Fırat İlköğretim Okulu'nde Rehber Öğretmen olarak görev yapmaktayım. Değişimin değişm..