Eğitimde kaliteyi artırmak için

Eğitim ve öğretimde kaliteyi artırmak için, reform niteliğinde bir değişime gereksinim vardır.Bu değişim öğretmen yetiştirme şeklinden başlatılmalıdır.İlk ve orta öğretimde yeni ve köklü yapılanmaya gidilmelidir.Bu yapılanmadaki amaç gelecek yüzyılda Türkiyen' in dünyadaki yerine yönelik olmalıdır.Gençlerimizi bu hedefe yönelik yetiştirmek için de öğretmenlerin ve okulların yeterli donanıma sahip olması gerekir.

Bugün eğitim ve öğretimin en önemli ayağı olan öğretmenlik mesleğinden ve öğretmen yetiştirmedeki aksaklık ve çarpıklıklardan söz etmek istiyorum.Öncelikle öğretmenlik formasyonu olmayan bir çok kişinin hem de ilköğretim gibi önemli noktada öğretmenlik yapması.Bazı branşlarda öğretmen yokken bazı branşlardaki öğretmenlerin yıllarca beklemesi düşündürücüdür.Bu gelecek için hiç bir plan yapılmadığının göstergesidir.Fen ve Edebiyat fakültelerinden mezun olan binlerce genç bugün işsizlik nedeniyle öğretmenlik yapmak istiyor. İş bulamayınca akıllarına öğretmenlik yapmak geliyor.Bu da plansızlığın bireylerin üzerine yansıması. Bu arkadaşlarımız yeri geldikçe de bağırıp çağırıyorlar,onlara sormak isterim; Eğitim fakültelerine öğretmen olmak için girip mezun olan binlerce gencin emeğine yazık olmuyor mu? Bu kadar kolay mı öğretmenlik? Mezun olunduktan sonra açılacak bir kaç aylık pedagojik formasyon kursları ile halledilebilecek ,öğrenilebilecek bir meslek midir öğretmenlik?

Bu soruları sorarken eğitim fakültelerinde ki öğretmen yetiştirme şeklinin de yetersiz olduğunu biliyorum. Bu nedenle geleceği planlamada Türkiye 'nin planmasını yapanlar 20-30 gibi yıllar sonrasına bu ülkeye hangi alanlarda kaç öğretmen gerekli bunu belirlemelidir.Üniversiteler bünyesinde çalışan hocalara iş olsun diye öğrenci almamalıdırlar.Planlama çerçevesinde öğretmen alınmalıdır. Öğrenci alımında ise sadece ÖSS puanı yeterli olmamalıdır. Öğretmenlik, fiziksel, zihinsel, kültürel ve sosyal alanda yeterlilik ister.Daha doğrusu "mükemmellik" ister.

Öğretmen yetiştiren eğitim fakültelerinden bu donanıma sahip olarak mezun olan öğretmenler yaşamları boyunca ekonomik bakımdan ,ülke gerçekleri çerçevesinde en azından sıkıntı çekmeden yaşamalıdır.Kültürel ,sosyal, teknolojik gelişmeleri sağlıyabilecek ekonomik katkılar yapılmalıdır.Öğretmen her an öğrenen ve öğreten olmalıdır.Üretken olmalıdır.Günlerinin saatlerinin çoğunu kahvehane vb. yerlerde geçiren kişi olmamalıdır.