Egoist portresi

Yeteneği sınırlı, başarısı hiç yoktur,
Lâkin adam çok şanslı, başında hep taç kalır.
Yiğitlere sadisttir, yalakası pek çoktur,
Maskesi değişse de elinde kırbaç kalır.
 
Yaşı yetmişi geçti, aynen böyleydi dün de,
Karakteri egoist, hırsı aklın önünde.
Koltuk tabut ister bu korkarım öldüğünde,
Gözü toprakla doyar, ruhu yine aç kalır.
 
Ünün peşinde adam, farkında değil unun,
Uçkuru gevşek malûm, adı zampara bunun.
Umurunda değildir çok rezil olduğunun,
Biz buna arsız desek, üstümüzde suç kalır.
 
Kimine iticidir, kimine göre câzip,
Ne zaman yenik düşse kurar hemen bir hizip.
Yeteneksiz, yol bulur bunun ardında gezip,
Câmi versen bunlara geriye bir haç kalır.

Yine ortaya çıktı, saklanıyormuş meğer,
Meydanlar helal olsun, gez dolaş yüce değer!
Hala inanan varsa liderliğine eğer,
Bir daha tren kaçar, peşindeki geç kalır.

 
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat