Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Şubat '15

 
Kategori
Deneme
 

Eh Barış Abi Aşk Olsun!

Eh Barış Abi Aşk Olsun!
 

Bugün hala ne zaman duysam ki seni dinlemekten hiç vazgeçmedim sevgili Barış Manço, yüreğimin derinliklerine saplanan bir acı eşliğinde bir ağıt dinler gibi içime işler “Dağlar Dağlar “ şarkısı ve ne zaman, nerede duysam bir ağlamak isteği gelir oturur içime sebepsiz ve şarkı bitene kadar da öylece kalır. Bu şarkıda ne vardı böyle? Beni tanımlayamadığım bir şekilde böylesine esir alıyordu her defasında ve yıllar geçmesine rağmen ilk dinlediğim gün yaşadığım acıyı bana defalarca yaşatıyordu. Bu nasıl oluyor yıllardır çözemedim. Sokak müzisyenlerinden duyduğumda bile içim böyle bir tuhaf olur, anlatamam derdimi o an sadece susarım. Bazen olur hiç alakasız bir yerde gözyaşlarına boğulurum. Bazen olur saklarım gözyaşımı, bazen olur sadece uzaklara bakıp dalar giderim. İçimde vakitsiz solan bir çiçek gibi bir şeyler solar gider o anlarda.  Sadece şarkıyı dinleyin ve şarkıda ki acıyı hissedin sözcükler ve müziğin o eşsiz uyuşması ile birlikte o derinden gelen ses sanki iki dağın arasından akıp gelen bir çağlayan gibi ruhumun derinliklerine saplanıp kalıyor… Barış Manço bu şarkıyı bestelediğinde de ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüştür ve ağlayarak bir dostunun kapısını çalmış derler. İlk duyduğumdan beri aynı etkiyi yaratır yüreğimde ve yüreğimi öyle bir parçalar ki bu şarkı sanırsın sevdiğim Kaf Dağının arkasında! Acıyı, aşkı ve hasreti öyle bir yaşatır ki insana tarif edilemez bir özlem tutuşturur insanı.
 
İşte bugün sensiz geçen on altı yılın toplamı olmuş Barış Abi. Ama hala aramızdan hiç gitmemişsin gibi, şarkılarınla yaşıyorsun. İşte bazı insanlar senin gibidir onlar unutulmazlar. Bizler şanslıydık. Sen vardın 7 den 77  programında her pazar günü vazgeçilmezimizdin. “Hadi bakalım on puan on puan “derdin soruları bilemesek şarkıları söyleyemesek de. “Büyük adam olacak bu çocuklar” derdin hiçbirimizi kırmadan. Sonra ıspanak yememizi söylerdin, dişlerimizi fırçalamayı, anne ve babalarımızı üzmemeyi söylerdin… Sonra ekranda birden dünyada hiç bilmediğim adını bile duymadığım ülkelere giderdin. Belki de bugün Coğrafya Öğretmenliği yapmamın sebebi sensin bilmiyorum. Ama öyle güzel anlatırdın öyle değişik yerlere giderdin ki bir çocuk gözüyle erkenden uyanıp izlediğim çizgi filmler gibi vazgeçilmezim olmuştun. Lisedeydim sana öldü dediklerinde 9.sınıfta bir öğrenci. Çok iyi hatırlıyorum. Barış Manço ölmüş dediklerinde ilk söylediğim sözlerden birisi olmuştu ama Gülpembe ölmez ki!
 
Her bir şarkında ayrı bir hikâye anlattın bize. Ahmet Beyin Ceketi ile Halil İbrahim Sofrasında bir Kara Sevda ile tutulup kaldım sana ve şarkılarına. Gülpembe, Gül bebeğim, Kezban, Süleyman, Süper Babaanne ile. Nane Limon Kabuğu bir güzel kaynasın deyip Arkadaşım Eşek ,Ayı, Domates Biber Patlıcan gibi …  Bugün hala ezbere söylediğimiz tüm o şarkılarla büyüdük biz.
 
Sonra hepiniz gittiniz! Öyle ıssız, öyle çirkin adamlara kaldı ki ortalık. Dedim ya biz şanlıydık senin şarkılarını söyledik. Adile Teyzemizden masallar dinledik. Kemal Sunal filmlerini izledik. Ve bizde büyüdük.
 
Ama hepiniz gittiniz. Öyle ıssız kaldık ki sizden sonra. Bizden sonra ki nesiller de değişti. Biz son kuşakmışız meğer! Biz çok şanslıymışız meğer!  “Müsaadenizle Çocuklar” diyerek gittin! Yerin doldu mu hayır.  Peki, şimdi ben ne diyorum.
 
“Eh Barış Abi aşk olsun!”
 
Cennet Güvenç 1 Şubat 2015
 
Toplam blog
: 27
: 589
Kayıt tarihi
: 19.02.13
 
 

Aylak  Madam. Felsefezede. İdealist bir öğretmen. Edebiyat, kitap okumak, film izlemek ve güzel y..