Ekolojik bir yaşam

İnsanın doğa üzerindeki tahakkümü akıl almaz boyutlarda sürüyor. Aslında bu tahakkümün nedeni, insanın insan üzerindeki tahakkümünden kaynaklanıyor. Bu toplumun, doğa üzerindeki tahrip gücü, insanlık tarihinde eşi olmayan bir düzeye erişmiştir. Dünyanın her yanında hava ve akarsular kirletilmekte, toprak çoraklaştırılmakta ve erozyona uğratılmakta, yabanıl yaşam ortadan kaldırılmaktadır. Kısacası, organik yaşamın getirdikleri insan eliyle yok edilmektedir.

Ekoloji hareketi, basit bir çevre hareketi değildir. Çevre hareketi, sadece kirlenme ve koruma ile ilgili reformlarda, yani sadece çevrecilikle takılıp kalır ve mevcut doğa ve insan sömürüsüne dayalı sistemin emniyet supabı olmaktan öteye gidemez.

Çevre hareketinin ekolojik bir harekete dönüşebilmesi için, insanların kendi yaşamlarını ve kaderlerini kontrol etmelerini esas alacak doğrudan etkinliklere yönelmesi gerekiyor. Ancak bu yolla birey, toplum içerisinde kendi geleceğine hükmedebilecektir. Bugün dünyanın karşı karşıya bulunduğu çevre sorunlarına önerdiğimiz çözümler, sorunların çapıyla bağdaşır olmalıdır, yoksa doğa insanlıktan korkunç bir intikam alacaktır.

Ekolojik yaşamın en önemli hedeflerinden birisi, bir halk teknolojisi vizyonu geliştirmek için uğraş vermelidir. Bu teknoloji, bireyin anlayabileceği, kontrol edebileceği, koruyabileceği ve hatta kurabileceği, insan merkezli, güneş, rüzgar ve gıda-üretim teknolojileri olmalıdır. Eğer bunları gerçekleştirmekten çekinir, geç kalır veya korkarsak, bizi bekleyen kaderi, yani yok olma kaderini hak etmiş oluruz.

Ekolojiyi basit bir çevre hareketinden ayırmak gerekir. Çünkü, ekoloji, doğa ve insanlığın doğal dünyayla ilişkisi hakkında geniş bir kavrayış getirdiği gibi, biyosferin denge ve bütünlüğünü kendine amaç edinir. Sadece insanı değil tüm canlıları evrenin merkezine yerleştirir. İşte bunun yolu da doğanın insanileştirilmesi, insanlığın doğallaşmasından geçer.