Eksicilik / Minusism

Öncelikle:

Bir: Eksicilik, minimalizm değildir, onun ötesidir.

İki: Eksi, negatif ile de belirtilir ama eksi, olumsuz değildir, tersine çok olumludur.

Kapitalizm veya tarihin / kültürün bu momenti, epeyi uzun süredir (diyelim 1945’ten beridir)  tüketim miktarından çok mal ve hizmet üretiyor durumda. Artı, son 35 yıldır insanlar aslında tüketmeyecekleri milyonlarca şeyi tüketti. Artı bu nedenle, çok-çok sıfır meta hiç kullanılmadan çöpe giti. Artı, üretim fazlası yiyecekler, denize döküldü.

Üretimin tüketimden az olduğu durumda tutumlulukçuluk akımı / geleneği ve üretimin tüketimden çok olduğu durumda israfçılık akımı / geleneği olması olağan.

Ancak Dünya, yaklaşık 2010’dan beridir, artık kendini yenileyemiyor. Yani, artık geri vitese takmanın zamanı geldi.

Ekscilik bunun içindir.

Nüfus artışı duracak. Sonrasında artı: Şu ya da bu biçimde, ister doğum kontrolüyle, ister ölüm kontrolüyle nüfus azaltılacak, 1-3 milyar arasına.

Ekonomik büyüme durdurulacak.

Üretim artışı durdurulacak. Hatta orta vadede eksiltilecek.

Her yıl, çöpe atılan kadar üretim eksiltilecek. Örneğin, ekmek üretimi % 10 eksiltilecek: Hemen.

Nasıl mı?

Kota koyulacak. Bunun artık olamayacağını önesürenlere belirtke: Zaten birçok yerde gıda kota uygulaması mevcut ve gayet de güzel işliyor.

Üretimi hiç yapılmayacak mallar belirlenecek.

Kitap gimi kütlür metalarının üretimi bile azaltılacak.

Bunun için de:

İnsanlara; yılda 2 çift ayakkabı, 2 takım elbise, 12 kitap gibi sınırlar koyulacak.

Bu ne kadar mı sürer?

En az 2150’ye kadar.

Ne zaman mı başlar?

2050 gibi belki.

Ne kadar geç başlarsa, süreç o kadar sert koşullarda işler.

Bunu ben söylemiyorum, tarih söylüyor: bolluk yılları, kıtlık yılları.